زندگی و زمانه‌ی یک ایرانی: عبدالبهاء

عبدالبهاء (۱۹۲۱-۱۸۴۴) فرزند ارشد بهاءالله، بنیانگذار آیین بهایى، بود که بعد از درگذشت پدرش رهبری جامعه‌ی بهایی را به عهده گرفت و بهاییان او را شارح تعالیم بهاءالله و معمار نظم جهانی بهایی می‌دانند. او نه صرفاً در مقام رهبر آیین بهایى بلکه به عنوان یک نواندیش ایرانى، منادى اصلاحات اجتماعى و جنبش‌های پیشرو بود.

آسو در مجموعه مطالبى که در این صفحه‌ی ویژه منتشر می‌شود به شرح دیدگاه‌هاى اجتماعى عبدالبهاء می‌پردازد.