ویدئو و عکس

کانونِ کتابِ تورنتو نشست یکصد و سی‌ام خود را، که چندی پیش برگزار شد، به یابود داریوش شایگان اختصاص داد. رامین جهانبگلو و مهدی خلجی دو سخنران این نشست بودند. سعید حریری، مدیر کانون، پیش از آغاز سخنرانی‌ها دو پرسش زیر را طرح کرد که هر دو سخنران، ضمن نکات دیگر، مورد توجه قرار دادند:

فیلسوفی که می‌تواند هم در زمان شاه و هم در این زمان محبوب دو نظام حاکم باشد چگونه فیلسوفی است؟ آیا می‌توان گفت که دلیلش این است که این فیلسوف اساساً به مشکلات و معضلات مردم توجهی نداشته است؟

آیا می‌توان گفت که آقای شایگان قلبش برای ایران و ایرانیان می‌تپیده یا اینکه ایشان بیشتر شخصیتی جهانی بوده و قلبش برای جهان می‌تپیده؟