آئین بهائی – جامعه، سیاست

108 آیین بهائی جامعهوسیاست اما حساب عبدالبهاء دیگر بود. او از موضعی کاملاً متفاوت و حتی در تقابل با برگزیدگان فرهنگ و ادب ایرانی، آن هم با بهترین نمایندگان آن دوران، وارد غرب شد. او برخلاف ها در سر داشت. به عبارت ‌ هموطنان خود پیام و معنا داشت. اندیشۀ سعادت عموم انسان ها را به تکاپو وادارد. ‌ دیگر، عبدالبهاء به پاریس آمده بودکه شور انگیزد و هستی و جان و دل هاییکه داشته است، ‌ ای پیش از او، به رغم خواست خود و با همۀ توانایی ‌ کاریکه هیچ ایرانی نتوانسته بود انجامش دهد. اما این شور شوری از همان سنخ نبود که پاریس خود مبتلا به آن بود و احیاناً هموطنان دیگرش هم بر همان سیاق و سویه خواستار برانگیختن آن بودند، اگر که توانست باشد. آن شور و شورانگیزی پاریس ‌ بودند. چه، آن منتهایکامرانی و فرزانگی آنها می باید از شور، از تمام شور و شور راستینِ وجه ممیّزِ آدمی چیزیکم داشته باشد که عبدالبهاء وطنان برجستۀ خود ‌ را به آنجا کشانده باشد، که بتواند بدهد و نه آنکه بگیرد، تا برخلاف هم در محیط اثر بگذارد، در آن دستی برد و دگرگونشکند. چه، این شورها و شورانگیزی پاریس خوردگی برایگردش و تماشا ‌ او را به آنجا نکشانده بود. او برخلاف آنها، آن هم در سنین سال روی به هوای تفرج به پاریس نیامده بود. شور دیگری او ‌ هیچ ‌ ترک آسودگی نکرده بود. او به های ‌ دانست. این شور به ویژه در پیام ‌ را به آنجا برده بود، که او آن را اصل و مادر شورها می هایی در قالب و فرم مدرن و سرشار از تجددیکه پاریس مظهر آن بود، تجلی ‌ اش، پیام ‌ پاریسی گانه خوانده شده و در اصل بیش از آن است و ‌ ها و تعلیماتی که بیشتر دوازده ‌ کرد. آموزه ‌ می هاییکه هاضمۀ ‌ تواند به تنهاییکانون شورانگیزی مستقلی را به نمایش بگذارد. پیام ‌ خودْ می تافت. از همین رو حضور او در مجالس بزرگ دانش در کلیساها، ‌ خردِ اروپایی آن را برمی ها با دستی پُر و چشمگیر بود. حتی هانری برگسون را در سفر دوم ‌ ها، مساجد و دانشگاه ‌ کنیسه به محضرشکشاند تا در باب الوهیت دلایل او را بشنود. ۱۹۱۳ ژانویه ۲۳ خود به پاریس در ها منعکس شد و ‌ این وقتی بودکه برگسون را اعتقادی به آن نبود. خبر این ملاقات در روزنامه خواند. او ‌ الدوله پسر فرمانفرما هم رسید که در آن زمان در پاریس درس حقوق می ‌ به نصرت در حضور بزرگان علم و ادب و دانش به ((( زمان کرد اما دیر رسید. ‌ نیز تقاضای ملاقات هم نطق و خطابه پرداختکه برای آن باید به مقالات بسیاریکه در این زمینه نوشته شده مراجعه تواند مقصود ما در این نوشتۀکوتاه باشد. ‌ کرد و حتی اشاره به آنها نیز نمی تجددمأبیما تاریخ تفکر نیست. تاریخ فراگرفتن و آموختن معلوماتآماده است. ما در دورۀ جدید به علم آموختنی و آموزشی ایم.» ‌ ایم.ماعلموفضلاروپاییرا آموخته ‌ بیشترتوجهکرده   http://www.mehrnews.com/news/3980569 5. Abdu’l-Baha in France by Jan Jasion, p.302