آئین بهائی – جامعه، سیاست

116 آیین بهائی جامعهوسیاست ترین بیانِ مقصد بهاءالله برای ‌ ترین و روشمندترین و دقیق ‌ استنباط آنها از اینهاست. این درست های او بیش از هر ‌ جامعۀکنونی در غرب بود. شنوندگان در «امر اجتماعیِ» محل توجه در بحث دیدند و بیشتر به سخنور و مراد او نزدیک ‌ های اینجا و اکنون خود را می ‌ چیز خود را و دغدغه توان ‌ گوید و امروز را نگران است. به وضوح می ‌ دیدند که او سخن از امروز می ‌ شدند. می ‌ می خود در خطابات او ‌ دید که این قاعدۀ دکارتی که درحقیقت قاعدۀ عقل سلیم است خودبه ترین ‌ مرعی استکهکوشش باید این باشد که «افکار خویش را به ترتیب جاری سازم و از ساده کم به معرفت مرکبات برسم و حتی برای اموری ‌ تر باشد آغاز کردهکم ‌ چیزهاکه علم به آنها آسان )۲۳۰ که طبعاً تقدم و تأخر ندارد ترتّب فرضکنم.» (همان، ص شده در سنت غربی ‌ ناپذیر اما فراموش ‌ عبدالبهاء چه بسا که به حقیقتی بدیهی و معارضه کشد قاتل است ‌ شد. مثلاً این استدلالکه چگونه استکه وقتیکسی یک نفر را می ‌ متوسل می اما اگر قومی و ملتی را بهکشتن دهد سردار و فاتح است. فرهیختگان اروپایی از منطق فراموش ها پیشکاتو خطیب و سیاستمدار رُمی برای نخستین بار آن ‌ شدۀ این سخنکه در حقیقت قرن شدند. عبدالبهاء بر این سنت ادبی وقوف داشت و از آن سود ‌ را بر زبان رانده بود در حیرت می فروشی، چنانکه ‌ های او کوتاه و ساده بود. در آن از مباحث پیچیده برای فضل ‌ جست. نطق ‌ می معمول مجلس علماست، خبری نبود. عباراتکوتاه و آسان بود تا مترجمان نیز از عهدۀ انتقال ای به اسم مترجم و تقطیع جریان صافیِ بیان حقایق و ‌ آن برآیند، و شنوندگان از وجود واسطه ایکه ‌ معارف بر اثر دخالت این عامل انسانیکمتر رنج برند و رشتۀ مطالب را به سبب وقفه افتاد از دست ندهند. ‌ درکار می رسید. ‌ ها، که به مسیح می ‌ سنت دیگر غربی که عبدالبهاء به آن توجه داشت نه به رُمی ترین حقایق شروع ‌ شیوۀ متعالی و آموزشیِ سخن گفتن مسیح در غالب تمثیل که با ساده شد. برای نمونهکافی است به وعظ جبل مسیح رجوعکنید. زبانِ مَثَل، زبانِ کنایه و اشارت ‌ می گوید، دربارۀ آب و محبت، محبت و ‌ در پاریس دربارۀ آب سخن می ۱۹۱۱ نوامبر ۸ است. در ترین رویدادهای ادیانگوناگون، درست در تقابل با آتشِ برخاسته ‌ ذاتِ دین، ذاتِ دین و مهم توزانۀ بنیادگرایی انتحاری در عالم ما، در زمانۀ وحشت و ترور. گفتار او ‌ از تفسیرهای کین شود، به طور مثال، از آب در بنیاد همه چیز: ‌ ها و امور واقع شروع می ‌ ترین فاکت ‌ اغلب از ساده «انسان، حیوان، نبات حتی جماد جمیع حیاتشان به آب است. حتی حیات جماد به آب