آئین بهائی – جامعه، سیاست

124 آیین بهائی جامعهوسیاست انجامد: «آنچه از مقامِ بلندِ دینکاست، بر غفلتِ اشرار افزود، و نتیجه بالاخره هرج ‌ جامعه می خود حاکی از بنیادگرایی ‌ خودی ‌ ) اما چنین واکنشی به ۶۴-۶۳ ، صص ۱۹۸۸( ». و مرج است روند، خواهان ‌ نیست. بسیاری از رهبران مسیحی، مسلمان و بودایی همکه لیبرال به شمار می احیای نقش محوری دین در گفتمان عمومی و مسائل اخلاقی هستند. گوید برخلاف موضع رهبران فعلی جامعۀ بهائی، آثار بهاءالله و عبدالبهاء ‌ کول می سالاری» است و برای نهادهای بهائی نقشی در حکمرانی قائل نیست. با ‌ «مخالفِ روحانیت گوید: ‌ وجود این، کول چند موضوع متفاوت را با یکدیگر خلطکرده است. برای مثال او می گوید نهادهای دینی، از ‌ نوشته شده، می ۱۸۹۰ ‌ که در اوایل دهۀ سیاسیه ‌ رسال «عبدالبهاء در جمله نهادهای بهائی، هرگز نباید در امور حکومت یا مسائل سیاسی مداخله کنند...» (کول، بَرَد ‌ ) اما واقعیت این استکه عبدالبهاء در این اثر از «نهادهای بهائی» نام نمی ۱۹۹ ، ص ۲۰۰۲ گوید روحانیون نباید ‌ گوید «نهادهای دینی» نباید در مسائل سیاسی مداخلهکنند، بلکه می ‌ و نمی امور بر ‌ در این امور دخالتکنند؛ چون در آیین بهائیگروهی به نام روحانی وجود ندارد و ادارۀ عهدۀ شوراهای انتخابی مرکّب از افراد عادی است، بنابراین سخن عبدالبهاء دربارۀ نهادهای سالار» خواندنِ نهادهای بهائی از سوی کول ‌ بهائی مصداق ندارد (به همین دلیل «روحانیت گویند که نهادهای بهائی باید ‌ نادرست است.) افزون بر این، بهاءالله و عبدالبهاء به صراحت می ((( در آینده به امور سیاسی بپردازند. های بنیادگرا (مسیحی، مسلمان و هندو) بهکارزارهای سیاسی مشغولند. ‌ بسیاری از گروه در سراسر تاریخ بهائی، رهبریِ این جامعه بهائیان را از مشارکت در سیاست حزبی منعکرده امور لیبرالی مثل حقوق بشر ‌ یی دربارۀ ‌ ها ‌ المللی، کمپین ‌ است. اما اخیراً بهائیان در سطح بین های سازمان ملل ‌ در حمایت از کمپین ‌ ها ‌ اند (معمولاً این کمپین ‌ و برابری جنسی سامان داده توان گفتکه این امر در آینده به چه صورت ‌ شود)؛ هنوز نمی ‌ دربارۀ همین مسائل برگزار می المللی بهائی، بدون ‌ ؛ جامعۀ بین ۱۱۴-۹۳ ، صص ۲۰۰۷ تحول خواهد یافت. (عالَم بهائی تاریخ) طورکه پروژۀ بنیادگرایی نشان داده، بنیادگرایی ‌ .کاربردگزینشی سنّت و مدرنیته. همان ۲ تر آن است که بگوییم بنیادگرایان به کاربرد ‌ پندارند، اما صحیح ‌ را اغلب دشمن مدرنیته می . مثل دیگر روشنفکرانِ لیبرال،کول از هر گونه درآمیختگیِ دین و دولت بیزار ۲۰۰۷ ، ؛ مؤمن ۲۷ ، ص ۱۹۸۸ . بهاءالله 3 )۱۵۳ ، ص ۲۰۰۶ داند (مقایسهکنید با اوتویک ‌ بنیادگرایی می ‌ است و این امر را نشانۀ