آئین بهائی – جامعه، سیاست

127 آیین بهائی جامعهوسیاست کس حق نداردکه تفسیر خود را برای دیگران هم معتبر بداند. تنها آثار بهاءالله، ‌ باشند، اما هیچ العدل، مندرج ‌ العدل برای همۀ بهائیان معتبر است. (نقل از بیت ‌ عبدالبهاء، شوقی افندی و بیت )۱۵۰-۱۴۹ ، صص ۱۹۹۱، ؛ شوقی افندی ۳۱۳-۳۱۲ ، صص ۱۹۹۷ ، در هورنبی اللفظی ‌ دربارۀ اینکهکدام بخش از متون مقدس بهائی را باید به صورت استعاری یا تحت العدل نه ‌ گوید که بیت ‌ ی فراوانی در میان بهائیان وجود دارد اما کول نمی ‌ ها ‌ تفسیر کرد، بحث اللفظیِ ‌ نظرانه و تحت ‌ اللفظی همسویی ندارد بلکه بارها از فهم تنگ ‌ تنها با هواداران تفسیر تحت ) در ۲۰۵ ، ص ۲۰۰۲( ). کول ۵۴۷ ، ص ۱۹۹۶ ،ً متون مقدس بهائی انتقاد کرده است (مثلا کند که به نظر خان، این ‌ العدل، اشاره نمی ‌ ای از پیترخان، یکی از اعضای بیت ‌ نقل قول از مقاله علوم در آثار ‌ تصور بنیادگرایانهکه بهائیان به مطالعات علمی و پژوهشی نیاز ندارند- چون همۀ نظرانه ‌ آور»، «خطرناک، بسیار تنگ ‌ حضرت بهاءالله وجود دارد- «دیدگاهی نادرست»، «زیان ) در بعضی از دیگر موارد همکول به نقل ۴۷-۴۶ ، صص ۱۹۹۹ ، و کاملاً اشتباه» است. (خان ((( شود تا نظر خود را اثباتکند. ‌ یگزینشی متوسل می ‌ ها ‌ قول گرایی و موعودباوری. پروژۀ بنیادگرایی و برخی از پژوهشگران (مثل ‌ . هزاره ۵ اند. ‌ گرایی و بنیادگرایی در ادیان غربی را به روشنی نشان داده ‌ ) پیوند هزاره ۱۹۷۰، سندین رنگ شده؛ زیرا بهائیان ‌ بهائیکم ‌ گرایی در اندیشۀ ‌ گرا بود. اما هزاره ‌ جامعۀ بهائی در ابتدا هزاره دانند، و بهاءاللهگفته تا هزار سالِ ‌ همۀ ادیان می ‌ ظهور بهاءالله را تحقّق انتظارات موعودباورانه آمیز» ‌ گرایی فاجعه ‌ گرایی در جامعۀ بهائی از «هزاره ‌ دیگر پیامبری نخواهد آمد. بقایای هزاره گرایی تدریجی» (بهبود تدریجی اوضاع بشر از ‌ ناگهانیِ خدا در امور بشری) به «هزاره ‌ (مداخلۀ ،۱۹۹۷ ، الطبیعی) تبدیل شده است. (کاترین وتسینگِر ‌ ی انسان و نه ابزار ماوراء ‌ ها ‌ طریق تلاش )۲۰۰۴ ، ام (مؤمن ‌ ). در مقالۀ دیگری به این مسئله پرداخته ۵۹-۴۷ صص تواند رستگاری ‌ . اعضای منتخب و برگزیده. به نظر بهائیان، تعالیم این آئین می ۶ اجتماعی را برای نوع بشر به ارمغان آورد، اما آنها خود را گروهی برگزیده، رستگار و برتر دانند. هر کس، خواه بهائی یا غیربهائی، که مزیّن به صفات اخلاقی و روحانی ‌ از دیگران نمی ،۲۰۰۲( ». گوید نادر سعیدی «از تردید در توانایی بهاءالله برای انجام معجزه عصبانی شده است ‌ . مثلاً کول می 6 کند که بهاءالله در همان اثر مورد نظر،گفتهکه بعضی ‌ ) تأیید می ۴۵-۳۹ ، صص ۱۹۹۹( ) اما در واقع، سعیدی ۲۰۶ ص گوید که ادعایکول مبنی بر اینکه بهاءاللهگفتهکه ‌ اند، انجام نداده؛ سعیدی صرفاً می ‌ از معجزاتی راکه به او نسبت داده .۳ ‌ تواند معجزهکند، ناموجّه است. همچنین ر.ک: به یادداشت شماره ‌ نمی