آئین بهائی – جامعه، سیاست

128 آیین بهائی جامعهوسیاست ) زبان به ۷۰ ، ص ۱۹۸۸( باشد، برترین جایگاه روحانی را دارد. بهاءالله در یکی از آثار خود زنند که رفتاری مغایر با ‌ گشاید که بیشترین آسیب را نه دشمنانش، بلکه بهائیانی می ‌ شکایت می )۳۷۲ ، ص ۱ ، ج Compilation ؛۲۴۸-۲۴۷ ، صص ۱۹۸۲( تعالیم او دارند. عبدالبهاء هم گوید که ‌ داند و می ‌ عقیده به رستگاری انحصاریِ یکگروه دینیِ خاص را درخور نکوهش می نام بهائی در حق مسیحیانیکه پیرو حقیقی تعالیم مسیحند، بیشتر صادق است تا بهائیانیکه ) به پیروانش توصیه ۲۲ ، ص ۱۹۸۸( کنند. افزون براین، بهاءالله ‌ از تعالیم بهاءالله پیروی نمی کند که «عاشروا مع الادیانِ بالروحِ و الرّیحانِ.» به این ترتیب، الهیات آئین بهائی، تکثرگرا ‌ می )۲۰۰۸ ؛۲۰۰۳ ، و غیرانحصاری است. (فاضل آفریند: کسانی ‌ یافته برای تعریف خود مرزی را می ‌ . مرزهای پُررنگ. هر گروه سازمان ۷ مراتبِ ارزشی مشترکی دارند. ‌ بینی، هنجارهای جمعی و سلسله ‌ که داخل این مرز هستند، جهان ی اختیاری و ‌ ها ‌ رنگ (پُرمنفذ)، هویتی مبهم، آموزه ‌ به طور کلی، هر گروهی با مرزهای کم ی ‌ ها ‌ که گروهی با مرزهای پُررنگ، هویتی محکم، آموزه ‌ قواعدِ مشترک اندکی دارد، درحالی الزامی و قواعد مشترک بیشتری دارد. اما این عامل برای تشخیص بنیادگرایی مناسب نیست. بسیاری از ادیان، به ویژه ادیان سنتی نظیر آیین کاتولیک یا اسلام، مرزهای پررنگی دارند. دوم قرن بیستم، جامعۀ ‌ بنابراین همبستگی میان این معیار و بنیادگرایی ضعیف است. در نیمۀ گونه که در ادامۀ مقاله خواهیم دید، در ‌ بهائی مرزی پررنگ و هویتی محکم داشت اما همان دهۀ اخیر تا حدی به جهت مخالف حرکتکرده است. های بنیادگرا رهبری فرهمند دارند، اما فاقد ‌ . سازمان اقتدارگرا. بسیاری از گروه ۸ ‌ سالارند. برعکس، جامعۀ ‌ مراتب رسمی، چارچوب عقلانی- حقوقی یا ساختار دیوان ‌ سلسله بهائی در طول تاریخِ خود از رهبری فرهمند فاصلهگرفته و به زبان وبری، این اقتدارِ فرهمند را ترین مرجع دنیای بهائی، تا شوراهای محلی، محافل ‌ العدل، عالی ‌ در شوراهای انتخابی، از بیت صد سالِ نخستِ تاریخ ‌ مند»کرده است. این ساختارِ سازمانی را در یک ‌ روحانی محلی، «روال ) در ادامۀ این ۱۹۷۸ ، بهائی بهاءالله تأسیسکرد و جانشینان وی آن را توسعه دادند. (اسمیت کنمکه وظیفۀ ‌ پردازم اما فعلاً به ذکر این نکته بسنده می ‌ مقاله به اقتدار، قدرت وکارکرد آن می ی بهائیان و حفظ وحدت در این جامعه ‌ ها ‌ اصلی این ساختارِ سازمانیِ انتخابی، هدایت فعالیت پردازد. بنابراین، تا جایی ‌ است- این ساختار به تعیین آموزه یا وضع اصول اعتقادی جزمی نمی ی جامعۀ بهائی حاکم است. ‌ ها ‌ شود، اصول دموکراتیک بر فعالیت ‌ که به سازمان مربوط می