آئین بهائی – جامعه، سیاست

158 آیین بهائی جامعهوسیاست شود يا نشود» حاکی از آن استکه سلطۀ دنیوی یکی از معیارهای ممکن، اما نه لازم برای کند، مؤید این واقعیت ‌ گلین آن را نقل نمی ‌ که مک کتاب ایقان ظهور قائم است. جملۀ بعدی استکه حاکمیت دنیوی، ترجمانی پذیرفتنی از حاکمیت روحانی قائم است: «و ديگر آنکه مقصود از سلطنت، احاطه و قدرت آن حضرت است بر همۀ ممکنات و خواه در عالم ظاهر به استيلای ظاهری ظاهر شود يا نشود. و اين بسته به اراده و ((5( مشيّت خود آن حضرت است.» کتاب ایقان پذیرش امکانِ حاکمیت دنیوی قائم با نظریۀ کلی حاکمیتکه بهاءالله در کند، همخوانی دارد. سخن اصلی بهاءالله این استکه مظهر الهی (از جمله قائم) ‌ مطرح می حاکمیت مطلق دارد. این مظاهر «بر همۀ ممکنات قدرت» دارند و «با سلطنتی قاهر و سطوتی افزون بر این «از سلطنت ... مقصود اين نيستکه اليوم اين مردم ((5( شوند.» ‌ غالب ظاهر می توانند تعریفکنند؛ ‌ این حاکمیت را تنها خدا و مظاهر الهی می ((5( نمايند.» ‌ احصاء و ادراک می زیرا مظاهر الهی جلوۀ صفات خداوندند. گوید که بر همۀ آنها «حکم جميع صفات اللّه از ‌ بهاءالله در اشاره به مظاهر الهی می سلطنت و عظمت و امثال آن جاری است اگرچه بر حسب ظاهر به سلطنت ظاهره و غير سعیدی رابطۀ میان حاکمیت خدا و حاکمیت مظاهر را به صورت زیر ((5( آن ظاهر نشوند.» کند: ‌ خلاصه می توان در مقولاتو تفاسیرِ ‌ حاکمیت نامشروطخدا متضمن آن استکه وحی الهی را نمی های عادی دربارۀ معانیکلمات الهی ‌ فرض ‌ محدود ذهن بشر گنجاند. بنابراین همۀ پیش ها و موازین دلبخواهی بشری ‌ و سنن مقدس را باید نادیدهگرفت، و اتکا به چنین سازه معادلِ «بستن دست خدا» و در واقع، انکار حاکمیت الهی است ... بهاءالله حاکمیت کند. پیامبران همگی مظاهر ‌ پیامبران را از طریق مفهوم اساسیِ الهیات مظهریت تأیید می ترین مظهر صفت الهی حاکمیت است. بنابراین ‌ صفات خداوندند. وجود آنها عالی ۶۹ ، ص کتاب ایقان . بهاءالله، 53 ۶۲ . همان، ص 54 ۶۹ . همان، ص 55 ۶۷ . همان، ص 56