آئین بهائی – جامعه، سیاست

170 آیین بهائی جامعهوسیاست ((9( اند.» ‌ حکومت را به عنوان یکی از اصول اساسی نظم جهانیِ خود در نظر داشته اند ‌ با توجه به توضیحات فوق، عجیب استکه برخی از پژوهشگران قاطعانه نتیجهگرفته که دیدگاه واقعی بهائی شکلی از جدایی نهادی است، خواه جدایی کامل مورد نظر کول، یا گلین. تنها با نادیدهگرفتن بعضی از منابع اصلی موثق ‌ حتی الگوی انگلیسی مورد حمایت مک خود مرتکب چنین سهوی ۱۹۹۸ گلین در مقالۀ سال ‌ ای رسید. مک ‌ توان به چنین نتیجه ‌ می نویسد «در آثار شوقی افندی چندان چیزی وجود ندارد که به روشن ‌ شود و به نادرستی می ‌ می شدن مسئلۀ دین و حکومتکمککند» و غیر از بیان صریح اینکه بهائیان هرگز نباید «اجازه های متبوع ایشان شود» و تأکید شدید بر وظیفۀ ‌ دهند دستگاه اداری آنها جایگزین دولت ((9( گوید. ‌ اطاعت از دولت، شوقی افندی دربارۀ مسئلۀ دین و حکومت چیزی نمی گرایی مورد نظر بسیاری از نویسندگان ‌ گلین نه تنها احتمال نوعی ادغام ‌ افزون بر این، مک کند که تعالیم بهائیِ مربوط به این موضوع ممکن ‌ گیرد بلکه همچنین تأکید می ‌ را نادیده می گلین با «ادوارگرا» خواندن این ‌ مک ((9( است بر نادرستی رهیافت تکاملی صحّه گذارد. طلبانۀ خاصی از روابط دین و حکومت راکه مورد نظر بهاءالله ‌ گوید شکل جدایی ‌ ها می ‌ رهیافت بوده، شناساییکرده و به همین دلیل، رهیافت تکاملی مستلزم پذیرش تغییرِ تعالیم اساسی آیین های معتبر ‌ گلین عبارت ‌ برای نادیدهگرفتن رهیافت ادوارگرا، مک ((9( بهائی به مرور زمان است. هایی حاوی یکی از تعالیم اساسی ‌ داند و نه عبارت ‌ متون اصلی را به «فرایند تاریخی» مربوط می گلین، سخنان شوقی افندی- از جمله دربارۀ مراحل تأسیس و ‌ آیین بهائی. مثلاً به نظر مک گیری یک حکومت بهائی که پیشتر آنها را نقل کردیم-صرفاً اشاره به «تغییر تاریخی» ‌ شکل ((10( است و نه مویّد دیدگاهی ادوارگرا. گرایی ‌ شود که به هواداران ادوار ‌ گلین مرتکب همان اشتباهی می ‌ در چنین رهیافتی مک داند و آنها ‌ گرایانه را صرفاً به «تغییر تاریخی» مربوط می ‌ های ادغام ‌ دهد. او عبارت ‌ نسبت می ای از این نامه را دارد) ‌ (نویسندۀ این مقاله نسخه ۱۹۹۹ آوریل ۷ ، العدل به همۀ شوراهای روحانی ملی بهائی ‌ . نامۀ بیت 96 97. McGlinn, A Theology , n. 21, p. 713. 98.SenMcGlinn, TheocraticAssumptionsinBahai’Literature,inReasonandRevelation:NewDirections in Baha ‘i Thought 39-802 , Seena Fazel & John Danesh eds., Kalimat Press, 2002 99. Ibid, pp. 59-64 100. Ibid