آئین بهائی – جامعه، سیاست

171 آیین بهائی جامعهوسیاست این مشابه همان اتهامی استکه ((10( گیرد. ‌ طلبانۀ خود نادیده می ‌ را برای اثباتِ موضع جدایی دادن بعضی از متون اصلی به «مراحل» برای نادیده گرفتن ‌ زند- یعنی ربط ‌ به ادوارگرایان می طورکه در ادامه خواهیم دید، در ‌ گرایانه. همان ‌ ای ادغام ‌ طلبانه و تأیید نتیجه ‌ های جدایی ‌ عبارت شناختی به جای اینکه در پی تشخیص یک نتیجۀ نهادی خاص و ذاتی، خواه ‌ رهیافتی معرفت طلبانه، باشیم بر ضرورت و منطق تغییر-که اصول اساسی آیین بهائی ‌ گرایانه یا جدایی ‌ ادغام شود. ‌ سازد- تأکید می ‌ را منعکس می های مندرج در متون اصلی نتیجه ‌ اما همچنان باید محتاط بود و نباید از این عبارت گرفتکه [در آیین بهائی] تعهدی راسخ به الگوی ذاتی و خاصِ روابط دین و حکومت وجود دارد. مسئلۀ تأسیس دین رسمی با مسئلۀ رابطۀ نهادهای دینی و مدنیکاملاً یکسان نیست، و قطعاً به مسئلۀ خداسالاری هم شباهت ندارد. افزون بر این، الگوهای فراوانی برای تأسیس طور که پیشتر نشان دادیم ‌ و ایجاد یک «حکومت بهائی» وجود دارد. علاوه بر این، همان تر ‌ طلبانه ‌ توان حاکی از دیدگاهی جدایی ‌ های مندرج در متون اصلی را می ‌ بعضی از عبارت ای با نهادهای مدنی ملی متمایز ‌ رسد که سخنان شوقی افندی به آینده ‌ به نظر می ((10( دانست. همچنین باید خاطر نشان کرد که در متون اصلی، تعهدی آشکار و راسخ ((10( کند. ‌ اشاره می اند که ‌ ها وجود دارد. متون فرعی نشان نداده ‌ به دموکراسی، حقوق بشر، و محافظت از اقلیت گرایانه را با این اصول آشتی داد. ‌ توان دیدگاهی ادغام ‌ چگونه می رسد که در متون اصلی شواهد صریحی وجود نداردکه ‌ با توجه به این نکات، به نظر می 101. Ibid گلین، در تأیید ‌ و متن مربوط به آنها. تعدادی از نویسندگان، از جملهکول و مک ۱۴-۱۰ های ‌ . نگاهکنید به پانوشت 102 العدل در واکنش به این تفسیر از این رساله ‌ کنند. بیت ‌ عبدالبهاء استناد می رسال سیاسی طلبانۀ خود به ‌ های جدایی ‌ خوانش هایی از ‌ گوید که این اثر، شرحی دربارۀ رابطۀ مناسب میان نهادهای بهائی و مدنی نیست: «شما همچنین به بخش ‌ می پردازند. ‌ اید که در آنها حضرتعبدالبهاء به تأثیرات زیانبار مداخلۀ روحانیون در امور سیاسی می ‌ اشارهکرده رسال سیاسیه طور ‌ ها به نقش آیندۀ بیوت عدلیکه به ‌ دهد که این عبارت ‌ مطالعۀ آثار بهائی دربارۀ نظم جهانی حضرت بهاءالله نشان می . تاکنون ترجمۀ ۲۰۰۱ آوریل ۱۸ ، نام ‌ العدل به مخاطبی بی ‌ شوند، ربط ندارد.» از نامۀ بیت ‌ دموکراتیک انتخاب می هایی از این رساله را ارائه داده ‌ العدل ترجمۀ بخش ‌ ارائه نشده است. در نامۀ فوق، بیت رسال سیاسیه انگلیسی رسمی از موعظه گلین ترجمۀ خود را با عنوان ‌ اند. برای مثال، مک ‌ است. برخی از پژوهشگران ترجمۀ خود از این اثر را منتشر کرده ارائه داده است. در باب هنر حکومت McGlinn, Church and State , n. 21, pp. 379-401. المنافعِ متشکّل ‌ . برای مثال، شوقی افندی در توصیف ظهور یک «ابَرحکومت» جهانی در بستر یک «جامعۀ مشترک 103 کند. ‌ از همۀ ملل جهان»، شامل «نمایندگان اتحادیه» و «واحدهای اتحادیه» به آن اشاره می Shoghi Effendi, World Order , n. 7, pp. 40-41.