آئین بهائی – جامعه، سیاست

197 آیین بهائی جامعهوسیاست طور روزافزونی به محور ‌ ها به ‌ طور منظم برقرار شده است: این برنامه ‌ اما تنها در دو دهۀ اخیر به شوند. ‌ زندگی اجتماعی بهائیان بدل می شوند. هر فرد ‌ توان گفتکه در جامعۀ بهائی زمان و مکانِ مقدس عرفی می ‌ بنابراین می هایی ‌ ای از وقت خود را به کارهای دینی اختصاص دهد؛ زیرا فعالیت ‌ تواند بخش عمده ‌ می های ‌ نظیر تربیت فرزند، شغل، و هر کار دیگریکه برای خدمت به بشر انجام شود، فعالیت ها عرفی هستند. در نتیجه، ‌ که] به نظر اکثر مردم این فعالیت ‌ روند. [درحالی ‌ دینی به شمار می حال ‌ دهند، درعین ‌ های زمان و مکانِ عرفی تعمیم می ‌ هرچند بهائیان امر مقدس را به همۀ عرصه سازند. تقریباً کل زمان و ‌ ای عرفی می ‌ طور فزاینده ‌ توان گفتکه خود امر مقدس را هم به ‌ می مکان اجتماعی بهائیان، و نه زمان و مکان مقدس خاصی، حوزۀ عمل دینی آنهاست. اما این کند، و بنابراین ‌ آورد و هدایت می ‌ فعالیت را خودِ جامعه و نه سلسله مراتبی دینی به وجود می هایکنش اجتماعی، تمایز ‌ بیشتر عرفی است تا مقدس. با افزایش مشارکت جامعه در برنامه شود. در این صورت، ‌ میان مقدس و عرفی، میان امر دینی و غیردینی، بیش از پیش مبهم می توان منحصراً مقدس یا عرفی دانست. ‌ بخش بسیار کوچکی از زندگی هر فرد بهائی را می با وجود این باید گفت که ادغام کامل امر مقدس و عرفی، که از نظر مفهومی تنها وضعیت درست امور از موضعی الهی است، آرمانی در جهان بشری استکه باید به سوی آن های مادی از ‌ ها پنهان مانده، و دغدغه ‌ حرکتکرد. این حقیقت تا حد زیادی از چشم انسان تحقق آن در زندگی آنها جلوگیریکرده است. در عمل، به علت نقائص بشری، تفاوت میان امر مقدس و عرفی همواره تا حدی وجود دارد. نتیجه پژوهان، از طریق سنت معتبر شعائر جمعی، یعنی جنبۀ مهم و حتی ضروری ‌ هرچند برخی از دین ای از ‌ اند، آیین بهائی شامل کمینه ‌ دین، زندگی فرد را به امر مقدس و امر عرفی تقسیم کرده شعائر است. با وجود این، آیین بهائی قادر به حفظ وحدتی استکه قرار است به وسیلۀ شعائر ای، آفرینش دیدگاهی مشترک ‌ ایجاد و تقویت شود. آیین بهائی اینکار را به وسیلۀ عوامل آموزه دهد. به این ترتیب، ‌ مبنی بر وحدت جهانی، وکنش اجتماعی برای تحقق این اهداف انجام می آنکهگرفتار تفرقۀ حاصل از شعائر ‌ جامعۀ بهائی قادر به حفظ وحدت ناشی از شعائر است، بی کند. ‌ شود. بنابراین، آیین بهائی امر مقدس و عرفی، امر دینی و غیر دینی را با یکدیگر ادغام می