آئین بهائی – جامعه، سیاست

205 آیین بهائی جامعهوسیاست های آنها به طور ‌ ها اغلب با یکدیگر تلاقی دارند و کنش ‌ است؛ زیرا بازدیدکنندگان این باغ های بهائی- بر خلاف قدمت ‌ دهد. افزون بر این، جدید بودن باغ ‌ زمان در محل رخ می ‌ هم ها و بافتار فرهنگی و ‌ تاریخی اماکن مقدس دیگر ادیان جهانی در اورشلیم- بر تمایز این باغ افزاید. ‌ اقتصادی معاصر آنها می ۱ ‌ جدول شمارۀ )۱۹۷۹( هایگردشگری به نظر کوهن ‌ شیوه تجربی مندیِ زندگی روزمره ‌ مندی و زمان ‌ جستجوی اصالت ورای مکان وجودی طبیعی مسافران ‌ سفر به یک مکانِ روحانیِ گزینشی ورای روند کلیِ تجربه انحرافی فرار از امر عادی تفریحی کند- سکولار ‌ محورکه بر قابلیت نیروبخشی و نشاط آفرینی سفر تأکید می ‌ سفرِ سرگرمی آزمایشی سفریکه قرار است غیرعادی، یکه و «متفاوت» باشد هایگردشگری و زیارتی را توضیح ‌ کوشیمکه پویاییِ اجتماعی-فضائی محوطه ‌ وقتی می دهیم، تمایز گذاشتن میان زائران وگردشگرانکار مفهومی مهمی است. یعنی تلاش برای تمایز قائل شدن میان دو نوع تجربه و استنباط از محوطه در محلی واحد ضروری است؛ زیرا هر گروه کند. «محوطه»های ‌ های آنها را تعیین می ‌ فردی دارد که اعمال و کنش ‌ به ‌ تجربۀ مکانی منحصر زیارتی، حاصلِ روابط متقابل میان مردم و مکانند؛ زیرا هیچ مکانی به ذات خود مقدس ‌ های ملازم با آنها فضاهایی برساخته ‌ ها و محوطه ‌ ) بنابراین، زیارت ۲۰۰۲ ، نیست. (الدرمن سازی ‌ ) آن را مقدس ۲۰۰۲ ،۱۹۹۹( اجتماعند. این برساخته برآمده از فرایندی استکه سیتون دینیِ مهم ‌ های شبه ‌ هایگردشگری به زیارتگاه ‌ خوانَد- فرایندی دائمیکه از طریق آن جاذبه ‌ می محور» تنشی مفهومی و عملی ‌ های «بازدیدکننده ‌ محوطه ‌ شوند. از این رو در همۀ ‌ تبدیل می میان زائر و گردشگر وجود دارد؛ زیرا مرز میانگردشگری و زیارت مبهم شده است. (ر.ک: ) «نگاهی»- راکه هر گروهی ۲۰۰۱( ها- یا به تعبیر اوری ‌ ) این تنش، عدسی ۱۹۸۹ ، گِرِیبوم کند، به طور نامحسوسی ‌ بیند و تجربه می ‌ مادی و نمادینِ مشترک را می ‌ از طریق آن محوطۀ شود- اما نگرش ‌ دهد. به این معنا، نگاهگردشگر و زائر در محلی واحد با هم یکی می ‌ تغییر می ) در این ۲۰۰۱ ، هر یک از آنها به این محل (یا منظره) بسیار متفاوت از دیگری است. (اوری پردازیمکه چگونه این دو گروه مختلف از مسافران بر سر فضائی ‌ مطالعه، به بررسی این امر می

RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2