آئین بهائی – جامعه، سیاست

206 آیین بهائی جامعهوسیاست های فضائی متمایزی را برای حفظ یکپارچگی هر ‌ رسند و کنش ‌ مشترک با یکدیگر به توافق می دهند. ‌ ها پرورش می ‌ مجموعه از فعالیت تاییگردشگری:کاربست لوفور در مورد اماکن زیارتی ‌ سه ‌ . دسته ۴ های بهائی، از رهیافتی جغرافیایی برای ‌ برای درک ماهیت متمایز و تاکنون عاری از مناقشۀ باغ بریم. این رهیافت جغرافیایی-که ‌ اجتماعی-فضائی و فقدان آن بهره می ‌ فهم و توضیح مناقشۀ دیالکتیکِ فضا-مکان است- مناقشۀ ‌ تر، مکمّلِ) آثار فراوانی دربارۀ ‌ مبتنی بر (یا به عبارت دقیق ریزی شده (فضای مطلق) و تجربیات ‌ ناشی از تناقضِ فضائی بنیادین میان تجربیات برنامه ) دیالکتیک ۱۹۸۰ ، الف، ب؛ سوخا ۱۹۹۳ ، کند. (مریفیلد ‌ زیسته (فضای نسبی) را بررسی می کند که واقعیتزندگی روزمره به ندرت با انتظارات آرمانی ‌ اجتماعی-فضائی بر این امر تأکید می ریزان، مسئولان دولتی یا سرمایۀ جهانی همخوانی دارد. این امر به مناقشه میانکنشگران ‌ برنامه انجامد که در پی دستیابی به اهداف فردی یا گروهی خودند. در این تحقیق، ‌ گوناگونی می های فضائی بازدیدکنندگان ‌ های) اصلی عبارتند از زائران وگردشگران.کنش ‌ کنشگران (یاگروه متأثر از خود آنها، هیأتگردشگری محلی و نهادهای مرکز جهانی بهائی است. برای درک پویایی فضائیِ گردشگری دینی در حیفا و چگونگی پرهیز از مناقشه یاکاهش تایی سه ‌ ) این دستۀ سه ۱۹۹۱ ، بریم. (لوفِور ‌ تایی لوفِور بهره می ‌ آن از تریالِکتیک یا دستۀ سه های فضا (فضا یا جغرافیاهای پنداشته)، فضاهای ‌ مشخصۀ اجتماعی-فضائی دارد- بازنمایی ها، قواعد و ‌ ها، فعالیت ‌ های فضائی (سیاست ‌ بازنمودی (مکان یا جغرافیاهای زیسته)، وکنش )کار لوفِور بسیار مفید است؛ زیرا به عقیدۀ ما برابری فضا، مکان ۱۹۹۱ ، ساختارها). (لوفِور شناسد. بسیاری از پژوهشگران با تقلیلِ تریالکتیکِ اجتماعی- فضائی ‌ و کنش را به رسمیت می به امر انتزاعی و امر عینی، امر عام و امر خاص، یا امر جهانی و امر محلی، کنش فضائی را ) اما چارچوب ۲۰۰۲ ، الف، ب؛ گَترل و وُرشام ۱۹۹۳ اند. (ر.ک: مریفیلد ‌ به حاشیه رانده کند ‌‌ می ‌ گزیند و بر این امر تأکید ‌ ) از فهم صرفاً ساختاری فضا دوری می ۱۹۹۱( تحلیلی لوفِور ها و روابط فضائیِ روزمره میانکنشگران در فضا معرِّف، میانجی یا مروّجِ ‌ ها، فعالیت ‌ کهکنش دانان و دیگر دانشمندان ‌ گسستی مفهومی و عملی میان فضا و مکان است. بنابراین، جغرافی های مکان-محور در محل تلاقی فرایندهای جهانی و ‌ علوم اجتماعی باید در پی فهم کنش های حاصل از آن بیافزایند. ‌ محلی باشند و به این ترتیب بر آ گاهی جمعی ما از مناقشه