آئین بهائی – جامعه، سیاست

23 آیین بهائی جامعهوسیاست های سیاسی بهائیان به نیمۀ دوم قرن سیزده هـ.ق. ‌ حال، پیشینۀ تاریخیِ مشارکت ‌ بااین های سیاسی و اجتماعی در منشأ این ‌ های بهائیان در عرصه ‌ رسد. فعالیت ‌ میلادی) می ۱۹( های ‌ ای از فعالیت ‌ دین، یعنی آیین بابی، ریشه دارد. بابیان و پس از آن بهائیان در طیفگسترده های سیاسی رادیکال شرکت ‌ سیاسی دوران قاجار، از مشارکت در اندیشۀ سیاسی تا فعالیت دهد که به نیازهای جامعۀ اطراف خود توجه کنند: ‌ داشتند. بهاءالله به پیروان خود هشدار می ) در لوح بهاءالله خطاب به مانکچی صاحب «امروز را نگران باشید و سخن از امروز رانید.» ( دهد ‌ گرا ارائه می ‌ ای برون ‌ حقیقت، تاریخ بابی و بهائی در دورۀ قاجار شواهد بسیاری از جامعه که در جامعۀ اطراف خود به طور فعال مشارکت داشته است. فضای حاکم بر دوران ‌ توان نتیجۀ ‌ ها و بهائیان را می ‌ های سیاسی بابی ‌ اولین فعالیت گذار دین بابی، و بهاءالله ‌ محمد شیرازی (باب)، بنیان ‌ گیری این ادیان دانست. سید علی ‌ شکل ای مقام سیاسی نداشتند. این اصل را، برای مثال، با مسیر زندگی ‌ کدام در هیچ مرحله ‌ هیچ گذار اسلام در برابر آزار و اذیت مجبور به ترک شهر خود، مکه، ‌ کنیم. بنیان ‌ محمد مقایسه می ترین رهبر سیاسی آن ‌ شد اما بلافاصله بعد از هجرت به یثرب (مدینه) خود را به عنوان پرقدرت توان از «حکومت اسلامی» ‌ ای نوپا وکوچک بود اما می ‌ شهر تثبیتکرد. هر چند مدینه جامعه های ‌ ها و قضاوت ‌ تحت رهبری سیاسی و مذهبی محمد در آن شهر سخن گفت. تصمیم شود، همچنان ‌ های اسلامی دیده می ‌ سیاسی محمد که در قرآن و بسیاری از احادیث و روایت سرمشق مسلمانان جهان است. چنین تعریفی در مورد باب و بهاءالله صادق نیست؛ زیرا ‌ گرا- و تحقق ‌ شان آرمان ‌ های سیاسی ‌ همواره خارج از گردونۀ قدرت سیاسی بودند و نوشته آنها موکول به آینده- بود. از این جهت، تاریخ اولیۀ بابی و بهائی بیشتر قابل مقایسه با تاریخ گذارش اعدام شد و نخستین پیروانش متواری و از مقام و منزلت ‌ اولیۀ مسیحیت استکه بنیان رسمی محروم شدند. ها و بهائیان در ایران دو دورۀ ‌ های سیاسی بابی ‌ وجود این، در تاریخ اولیۀ فعالیت ‌ با اول، مخالفت با وضعیت سیاسی و مذهبی حاکم ‌ خورد. مشخصۀ دورۀ ‌ مشخص به چشم می م.) آغاز شد ۱۸۴۰ هـ.ق. (اواسط ۱۲۶۰ در آن زمان استکه با ظهور جنبش بابی در اوایل دهۀ م.) به پایان رسید. ادعای قائمیت باب و رجعت امام غائب، و ۱۸۵۲( . هـ.ق ۱۲۶۸ و در سال جویانه در پیروان ‌ گاه مبارزه ‌ الوقوع موعود تمام ادیانگذشته، تبی انقلابی وگه ‌ وعدۀ ظهور قریب های متعددی در سراسر ایران، از جمله مازندران، ‌ او برانگیخت. در آن دوره، بابیان با قیام