آئین بهائی – جامعه، سیاست

258 آیین بهائی جامعهوسیاست ‌ ؛ مک ۲۰۰۵ ، شناختیِ جوامع بهائی معاصر به آمریکا (گارلینگتُن ‌ بعضی مطالعات جامعه )، و پاپوآ گینه ۱۹۹۹ ؛۱۹۹۷ ، )، هند (گارلینگتُن ۲۰۰۶ ، )، دانمارک (واربورگ ۲۰۰۰، مولِن ۱۹۹۰ تا دهۀ ۱۹۷۰ اند. این مطالعات بر کارِ میدانی از دهۀ ‌ ) پرداخته ۲۰۰۷ ؛۲۰۰۵ ، نو (وِر اش فرهنگ ‌ کند که ویژگی ‌ مبتنی است و مرحلۀ خاصی از توسعۀ دنیای بهائی را توصیف می مرحلۀ جدیدی ۱۹۹۰ پردازیم. اما از اواخر دهۀ ‌ های عبادی» استکه در ادامه به آن می ‌ «گروه سازی ‌ ای که بر «اجتماع ‌ شروع شد که باعث تحول عمیقی در جوامع بهائی شده- مرحله هاییگذرا به این فرایند وجود دارد، ‌ هایکوچک» تمرکز دارد. در آثار پژوهشی تنها اشاره ‌ گروه فرایندیکه در دهۀ قبلکانون توجه نهادها و جوامع بهائی در سراسر جهان بوده است. در این تبار (هنگ ‌ مقاله، امیدوارم با پرداختن به این روند در سه واحد سیاسی متفاوتِ دنیای چینی ((( کنگ، تایوان و چین) این شکاف را پُر کنم. توان دریافت که چگونه یک دین ‌ های کوچک می ‌ سازی گروه ‌ با بررسی پویایی اجتماع کند. همچنین ‌ جهانی، نظیر آئین بهائی خود را در سطح تودۀ مردم در جوامع چینی محلی می های عینی موجود در جوامع چینی ‌ توان فهمید که چگونه جوامع دینی خود را با محدودیت ‌ می های فضای جغرافیایی در هنگ ‌ های سیاسی در چین، بلکه محدودیت ‌ (نه تنها محدودیت دهم که این شرایط از توسعۀ ‌ کنند. در این مقاله توضیح می ‌ دهند و رشد می ‌ کنگ) تطبیق می نهادی آئین بهائی در چین جلوگیریکرده اما همان رهیافتی به زندگی روحانی را ممکن و حتی اند. ‌ در سراسر جهان ترویجکرده ۱۹۹۰ تا حدی تسهیلکرده که نهادهای بهائی از اواخر دهۀ کنند، ‌ سازی یاد می ‌ این رهیافت، که در گفتمان بهائی به طور فزاینده از آن با عنوان اجتماع های ‌ سازی از طریق گروه ‌ کند که همه جا نیروهای خود را بر اجتماع ‌ بهائیان را تشویق می های طبیعی ‌ سروصدا، غیررسمی و کوچک در فضاهای اجتماعی در دسترسِ خود (شبکه ‌ بی اعضای خانواده، دوستان، همسایگان و همکاران) متمرکز کنند. های این مقاله را عمدتاً از طریق مشاهدۀ مشارکتی به عنوان عضو جامعۀ بهائی در ‌ داده های توصیف شده ‌ ام. در این دوره، به فعالیت ‌ تاکنونگردآوریکرده ۲۰۰۴ هنگکنگ از سال در این مقاله پرداختم و همراه با بهائیان محلی در بسیاری از جلسات مطالعاتی و مشورتی های شفاهی نهادهای بهائی در مورد این فرایند شرکت کردم. ‌ ها، اسناد و توصیه ‌ دربارۀ نامه )۲۰۰۸( )؛ چِن ۶۷۹-۵۶۳ ، صص ۲۰۰۶( ر.ک:کای ۱۹۸۰ . برای شرح مقدماتیِ تاریخ آئین بهائی در چین تا دهۀ 2 ) دربارۀ ۱۹۹۱( ) دربارۀ هنگکنگ؛ سیو ۱۹۹۸( ) دربارۀ تایوان؛ داتوانی و اُنگ (بی تا) و هَسَل ۱۹۹۴( و سیمز ) دربارۀ ماکائو. ۱۹۹۱( شرقی؛ و سیمز ‌ آسیای