آئین بهائی – جامعه، سیاست

265 آیین بهائی جامعهوسیاست یا اقامت به هنگکنگ رفتند و با توزیع جزوه و سخنگفتن با عابران پیاده به تبلیغ آئین بهائی نفر ۱۰۰ آمیز بود و تعداد بهائیان هنگکنگ از حدود ‌ پرداختند. این تبلیغات بسیار موفقیت افزایش یافت. ۱۹۸۰ نفر در اواخر دهۀ ۲۰۰۰ به حدود ۱۹۷۴ در سال ها ‌ پیشتر به چالش جذب و تحکیمِ شمار فراوانی از نوبهائیان اشاره کردیم. این چالش آور ‌ کشیدند، اضطراب ‌ برای معدودی از بهائیان متعهدیکه بارِ مسئولیت جامعه را به دوش می های بهائی شرکت ‌ بود. در ابتدای قرن بیست و یکم، شمار بهائیانیکه حداقلگاهی در فعالیت نفر، یعنی حدود یک دهم تعداد کل بهائیان آن کشور بود. هرچند ۲۲۰ کردند حدود ‌ می پرداختند، تقریباً همگی ‌ اکثر بهائیان چینی بودند اما بهائیان فعالی که به کارهای سازمانی می غیرچینی بودند. زبان اصلی جلسات بهائی همچنان انگلیسی بود. ها و ‌ ها هر دو در فعالیت ‌ ها و غربی ‌ خواه در سطح ملی یا در سطح نواحی، چینی های دیرپای بر جا مانده از دوران ‌ ها وگرایش ‌ کردند. بر اثر عادت ‌ شوراهای انتخابی شرکت می ها زمام بحث را در ‌ تر داشتند و غربی ‌ ها نقشی آرام و منفعل ‌ استعمار، در این جلسات، چینی ها احساسکردند که تسلطی بر اوضاع ندارند ‌ گرفتند. به مرور زمان، بسیاری از چینی ‌ اختیار می و فاصلهگرفتند. پس از معرفی رهیافت گروه کوچک این وضعیت به تدریج تغییر کرد. بعد از ارائۀ های ‌ ، اکثر بهائیان فعال طی پنج شش سال به حلقه ۱۹۹۷ های مؤسسۀ روحی در سال ‌ درس ، بیشتر ۲۰۰۳ های این مؤسسه پرداختند. حوالی سال ‌ مطالعاتی پیوستند و به مطالعۀ درس ای که مایل یا قادر به مطالعۀ این دروس بودند، حداقل اولین کتاب را خوانده ‌ بهائی ۱۵۰ های مطالعاتی جدید لازم بودکه از غیربهائیان دعوتکنند. بنابراین، ‌ بودند. برای تشکیل حلقه کرد که شرکت ‌ بهائیان مجبور بودند ذهنیتی را که با تقسیم دنیا به بهائی و غیربهائی فرض می های بهائی برای غیربهائیان ضرورتاً عجیب و دشوار است، تغییر دهند. به تدریج ‌ در فعالیت بهائیان یاد گرفتند که مفهوم حلقۀ مطالعاتی را نه به عنوان نوعی آموزش دینی برای بهائیان بلکه به عنوان راهی برای مطالعۀ امور روحانی معرفی کنند، راهی که به روی همه فارغ از های دینی آنها باز است. ‌ پیشینه جزیرۀ نیو تریتوریز ‌ مثلاً در یک مورد، زوجی ایرانی که در یکی از روستاهای شبه