آئین بهائی – جامعه، سیاست

50 آیین بهائی جامعهوسیاست مقدمه ای مهم برای ایجاد اتوریتۀ دینی و ‌ های چاپی بهائی وسیله ‌ فعالیت ۱۹۲۱ تا ۱۸۹۰ در دورۀ های بابی و بهائی در محیطی پدیدار شدند که نهادهای ‌ تحکیم وگسترشجامعۀ بهائی بود. جنبش ویژه مدرسه، میانجی رابطۀ زبان شفاهی و متن بودند. در مدرسه، اتوریتۀ ‌ آموزشی اسلامی، به استاد در انتقال دانش دینی بیش از دیگران بود و این آموزش در بهترین حالت، فعالیتی شفاهی رفت. با توجه به فقدان نهاد دینیِ آموزشیِ مشابهی در جامعۀ بهائی، استفاده از ‌ به شمار می های چاپی آثار بنیانگذاران ‌ سازی را تسهیلکرد. تکثیر نسخه ‌ های دیگری از جامعه ‌ چاپ شیوه آیین بهائی به قداست بخشی به متون اصلی یاری رساند و ابزار جدیدی برای انتقال و تکثیر ای متمایز از مجموعۀ شفاهی-کتبی نظام مدرَسی اسلامی را فراهم کرد. ‌ دانش دینی به گونه های چاپی اولیۀ داشت، زیرا ‌ رهبر جامعۀ بهائی، عبدالبهاء نقش مهمی در نظارت بر فعالیت حال از ‌ خواست «اصالت» آثار منتشر شدۀ بنیان گذاران این آیین را تضمین کند و درعین ‌ می خوانیِ دیگر آثار چاپی بهائی با پیام این آیین اطمینان یابد. ‌ هم بهائیانِ ساکن مراکز ترانزیت تجاری زمینی و دریایی- از جمله بمبئی، قاهره، عشق آباد و تهران- متون فارسی و عربی را برای خوانندگان مقیم خاورمیانه، آسیای میانه و جنوب های تجاری موفق، مهارت ‌ کردند. انتشارات بهائی مدیون خبرگی چاپخانه ‌ آسیا منتشر می های دولتی، و سفرها و میانجیگری فرهنگی دانشوران،کاتبان ‌ سالاران شاغل در چاپخانه ‌ دیوان و مبلغین بهائی بود. دانشوران و مبلغین بهائی با انتشار مجموعه آثاری در اثبات حقانیت ها ‌ آیین بهائی در مواجهه با دیگر جوامع دینی (از جمله زرتشتیان و مسلمانان) و ایدئولوژی پژوهی غربی) به تمایز جامعۀ بهائی از دیگر ‌ های سکولار (شامل مارکسیسم و دانش ‌ و روش های فکری یاری رساندند. ‌ نحله اتوریته، متن مقدس و حروف چاپی چون آیین بهائی در محیطی اسلامی پدیدار شد، شایسته استکه رابطۀ میان امر شفاهی و امر مکتوب در اسلام را بررسیکنیم. قرآن، در لغت به معنی از حفظ خواندن است، در درجۀ اول های قرآن از بَر خوانده شود. صورت مکتوب قرآن، هر چند مقدس به ‌ قرار بود آیات و سوره حافظۀ مؤمنان در هنگام از حفظ خواندن آن بود. اتوریتۀ دیگر ‌ رفت، در اصل کمک ‌ شمار می اثرِ مکتوب اسلامی مهم، یعنی حدیث، هم مبنایی شفاهی داشت و متن، نقش مکمل را بازی سازی نهادهای آموزشی اسلامی از طریق مدارس، اتوریتۀ ‌ بخشی و نهادینه ‌ کرد. با رسمیت ‌ می