عبدالبهاء در انجمن عالم

107 عبدالبهاء درانجمنعالم کرد. ‌ دیدند. اما آخوندزاده آثار خود را در شهر تفلیس در روسیه منتشر می ‌ سر راه پیشرفت می هایی، برایش خطری جدی به ‌ او در آنجا از امنیتی نسبی برخوردار بود و ابراز چنین دیدگاه های اسلامی ‌ الدینکه در داخل دولت ‌ خان و سید جمال ‌ همراه نداشت. افرادی چون میرزا ملکم خان ‌ دادند. دیدگاه اصلی ملکم ‌ به نشر آثار خود مشغول بودند، باید احتیاط بیشتری به خرج می طور گسترده وارد جهان اسلام ‌ ها و فناوری غربی را به ‌ ) این بود که باید ایده 1908-1833( کرد. او با گفتن اینکه افکار او با اسلام سازگاری دارد، مراقب بود تا رویارویِ مراجع دینی ی اسلام بسیار ‌ ) درباره 1897-1838( الدین ‌ بردن به نظر حقیقی سید جمال ‌ قرار نگیرد. پی یافتن به هدف نهایی خود، ‌ ی دین برای دست ‌ ی بالقوه ‌ دشوار است زیرا او از جذابیت و فایده 2 یعنی قدرتمندساختن جهان اسلام برای مقابله با تعدی غرب، آگاه بود. ی بسیار ‌ های یکدیگر بهره ‌ ی این ابراز نظراتِ سیاسی، اندیشمندان از ایده ‌ در بحبوحه های اخیر استکه جزئیات ارتباطاتی که بین اصلاحگران ‌ طوریکه تنها در سال ‌ بردند، به ‌ می ها ‌ جوشِ ایده ‌ شدن است. یکی از عناصر این دیگِ درهم ‌ مختلف وجود داشته، در حال روشن اند، مشارکت ‌ که تاکنون پژوهشگران غربی آن را نادیده گرفته 1870 و 1860 های ‌ در دهه در 1863 طور خاصرهبران آنهاکه از سال ‌ ) و به 3 بهائیان (باید آنها را از بابیان ازلی متمایز کرد ها است. ‌ ساکن بودند، در این بحث )Acre( در عکا 1868 و پس از سال )Adrianople( ادرنه آوردن شواهد متقن از تأثیر بهائیان بر اندیشمندان ایرانی در قرن نوزدهم بسیار ‌ دست ‌ به دشوار است. دلیل اصلی آن این استکه کسانی که از آنها تأثیر پذیرفته بودند، هرگز به این گذار و منفور تلقی ‌ ای بدعت ‌ ترین پیوند باگروهیکه فرقه ‌ واقعیت اعتراف نکردند زیراکوچک ی عمومی و پذیرش نظرات او بود. در نتیجه، ‌ شد، مانعی بر سر راه پیشرفت فرد در عرصه ‌ می ی اسلام مراجعه کنید به: ‌ خان درباره ‌ تر با نظرات ملکم ‌ برای آشنایی دقیق 2 Algar, H. (1937) Mirza Malkum Khan . Berkeley. pp. 9-15, 89-90. Bakhash, Sh. Iran: Monarchy, Bureaucracy and Reform under the Qajars: 1858-1896 . London. pp. 15-16. Bayat, M. (1982) Mysticism and Dissent; Socioreligious Thought in Qajar Iran. New York: Syracuse University Press, pp. 149-152. تر با نظرات افغانی مراجعه کنید به: ‌ برای آشنایی دقیق Keddie, N. (1972) Sayyid Jamal al-Din a"l-Afghani. Berkeley. pp. 2, 16-17, 91. Kedourie, E. (1966) Afghani and `Abduh . London. pp. 14-20. Mysticism and Dissent; Socioreligious Thought in Qajar Iran , pp. 143-148. های اصلاحی تا حدی در منابع زیر بررسی شده است: ‌ تأثیر ازلیان بر جنبش 3 Bayat, M. (1974) ‘Mirza Aqa Khan: A Nineteenth Century Persian Nationalist’, Middle Eastern Stud- ies , 10, pp. 36-59. Mysticism and Dissent; Socioreligious Thought in Qajar Iran, pp. 140-142, 157-161.