عبدالبهاء در انجمن عالم
113 عبدالبهاء درانجمنعالم کند. و مال نیست، نام خود را ذکر نمی نویسد که کند. او می ی باشکوه ایران آغاز می عبدالبهاء استدلال خود را با اشاره بهگذشته کند «تا عصر شاه اقداماتی را آغاز کرده و در راه پیشرفت و عدالت تلاش می اینک ناصرالدین تاجداری رشک اعصار سالفهگردد». وتربیت تعلیم کند:گسترش طور خاصبه این اصلاحات اشاره می عبدالبهاء در این رساله به طور خاص ایجاد محدودیت زمانی بخشیدن به روندهای دادرسی و به در سراسر کشور، سامان ی ی علوم و فنون مفید، ترویج صنعت و فناوری، توسعه برای درخواست استیناف، توسعه ها از جمله حفاظت از دارایی روابط با سایر کشورها وگسترش تجارت، تضمین حقوق فردی و برابری در برابر قانون، محدودساختن اختیارات مطلق حاکمان محلی و بررسی فرامین آنها در «مجالس عالیه» و در محضر شاه، مبارزه با رشوه و فساد، ایجاد اصلاحات در ارتش با های مناسب و تشکیل شوراها و محافل مشورتی. استفاده از تجهیزات، تسلیحات، و آموزش تر بسیاری از این اصلاحات را پیشنهاد داده بودند و عبدالبهاء نیز به این نویسندگانی پیش یک از این اقدامات شمارد و هیچ دهد. او صرفاً آنها را بر می فهرست توجه زیادی نشان نمی ای دیگر به شرح گوید که در صورت ضرورت، در رساله کند. البته می تفصیل تشریح نمی را به ی پردازد، همان چیزی استکه تجربه یکتاب به آن می آنها خواهد پرداخت. آنچه بخش عمده توان شرایطی تلخ مشیرالدوله و هواداران او بر اهمیتِ محوری آن گواه است: چگونه می نحوی مؤثر اعمال شود. درسی که اجتماعی فراهم آورد تا این اصلاحات پذیرفته شده و به ی صدارت خودگرفت این بودکه پیشنهاددادن اصلاحات مشیرالدوله از دوران دو سال و نیمه گسترده و صدور فرامین مختلف آسان است اما ترتیب اثر دادن به آنها و ایجاد تغییرات در از همین روی، عبدالبهاء، برای مثال، پس از بیان اینکه تشکیل 19 جامعه چندان آسان نیست. و عامل برقراری عدالت 20 مجالس و محافل مشورتی «اساس متین و بنیان رزین عالم سیاست» گوید با این حال اگر اعضای این مجالس «متدین و مظهر خشیةاللّه و بلند همّت و است، می نباشند، تأسیس آنها نتایج منفی به بار خواهد آورد. در حالی که بسیاری از 21 النّفس» عفیف دادن به شاه بودند، عبدالبهاء اصلاحگران طرفدار انتصاب شورایی از وزیران برای مشورت یکی از اولین اصلاحگرانی استکه طرفدار عضویت نمایندگان انتخابی مردم در این مجامع های حاکی از ناامیدی مستشارالدوله در: برای نمونه رجوع کنید به صحبت 19 Iran: Monarchy, Bureaucracy and Reform under the Qajars: 1858-1896 , pp. 90-91. .۲۲ مدنیّه و رسالهٔ سیاسیّه، ص رسالهٔ 20 همان. 21
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2