عبدالبهاء در انجمن عالم

150 عبدالبهاء درانجمنعالم ای است به شورانگیزی پاریس؛ به پاریسِ بعد از تماشای ‌ حال اشاره ‌ دیدنی نیست. این در عین که بعضی از ستایندگان این «شهرِ جهانی» ‌ پاریس و بر اثر تأمل دریافتنی، یا پاریس نامرئی، چنان ی ورود عبدالبهاء به ‌ دروازه ۱۹۱۱ ِ اند. شهری به غنا و سرشاری پاریس ‌ بوده ‌ به وجودش قائل ی قاجاریه و در منتهای ذلت ایرانیان در انظار عالمیان. و ‌ شود، در اواخر دوره ‌ اروپا واقع می ناشدنی. چه، امر شورانگیز را درازدستی است، برای ‌ این ذلت را با آن عزتْ تضادی است حل اش از وجود بیش است و نه آنکه ناچیز ‌ شدن از هرآنچه بهره ‌ کردن و سیراب ‌ رسیدن و لمس وری است، نه پوچی و نیستی. از این حیث چنین شهری بر ‌ است. آن را نظر به هستی و مایه اند و آنها را حرفی و پیامی و حکمتی نیست. ‌ ی مدنیت بازمانده ‌ ضدّ کسانی استکه از قافله بلعد. باید ‌ دارد و یا آنکه می ‌ زند، آن را پاس نمی ‌ دستیِ تو را پس می ‌ شهر شورانگیز، تو را و تهی بدهی و تو را چیز قابل عطایی باشد تا حرمت داشته باشی. ورود به اروپا از این دروازه خطرخیز است چون امکان آن دارد که به حساب نیایی و دود شوی و به هوا روی. شهر شورانگیز و ایکه امکان تعامل ‌ اعتنایی ‌ ی بی ‌ مردمانش را تکبری است و استغنایی چه بسا تهی، اما در نتیجه که هر ایرانی هر اندازه بلندپایه در سیاست و فرهنگکه به پاریس ‌ کند؛ چنان ‌ با آن را دشوار می وارد شد، ناپدید شد و اثری و ثمری از او دیده نشد. شورها او را در خود فرو برد و از آنِ خود افکندن ‌ ویژه پاریس، لندن و برلین محل رحل اقامت ‌ دلیل همین شورانگیزی به ‌ کرد. از قضا به ترینِ آنها چون علامه محمد قزوینی به مدت ‌ بزرگان و دانشمندان ایرانی بود. در این دوره بزرگ زاده و محمدعلی فروغی به مدتکمتر (مدت توقف این آخری ‌ طولانی و نیز سید حسن تقی ای استکه ایرانیان پیامی فرهنگی ‌ در پاریس بیست ماه بود) سکنیگزیده بودند؛ اما این دوره افتاده بودند. حتی خود را باخته بودند. آنها پس از شکست در ‌ برای غربیان نداشتند. عقب و امضای قرارداد ۱۹ ی استعمارگران در ربع آخر قرن ‌ های ایران و روس در دوران سلطه ‌ جنگ دادن به مناطق نفوذ روس و انگلیس در شمال و جنوبکشور، جزو کشورهای ‌ و تن ۱۹۰۷ توانست باشد! ‌ شدگان را چه پیامی برای جهانیان می ‌ خوردگان و پایمال ‌ مغلوب بودند. شکست ترین اینها علامه قزوینی بود که ‌ دانست. بزرگ ‌ شدن را دستور کار می ‌ زاده از سرتاپا غربی ‌ تقی های ‌ به شاگردی به اروپا آمده بود که زبان انگلیسی و فرانسه و آلمانی بیاموزد و در کتابخانه ی ایران و ‌ همه برای اینکه در بابگذشته ‌ بزرگ لندن و پاریس و برلین مجاور شود، اما این را در سه جلد گشای جوینی ‌ تاریخ جهان ها کتاب ‌ متونکهن تحقیقکند و نهایتاً در طول سال ترین شهر ‌ تاریخی در باب حوادث دوران مغول در ایران. او در مدرن 4 مقابله و تصحیحکند؛ کرد. بدون اینکه بتواند این دو را ‌ شده زندگی می ‌ ها سپری ‌ رفته و قرن ‌ جهان، در عالمی ازدست او نُه سال کار این تصحیح را طول داد و تمام نکرد تا در مراجعت از برلین آن را به پایان رساند. 4