عبدالبهاء در انجمن عالم

153 عبدالبهاء درانجمنعالم در حضور بزرگان علم و ادب و دانش به نطق و 8 زمانکرد اما دیر رسید. ‌ تقاضای ملاقاتِ هم خطابه پرداختکه برای آن باید به مقالات بسیاریکه در این زمینه نوشته شده، مراجعهکرد و یکوتاه باشد. ‌ تواند مقصود ما در این نوشته ‌ حتی اشاره به آنها نیز نمی های ‌ های پیاپی در جنگ ‌ عبدالبهاء برخلاف دیگر ایرانیان از درِ «تعارض» ناشی از شکست آمد. از ‌ با دو دولت بزرگ روس و انگلیس در نمی ۱۹۰۷ بار ‌ ایران و روس و قرارداد خفت شودکه زبانِ عجز و انتقام و از خودباختگیِ ناشی از احساس ‌ شکست و زبونی، زبانی ساخته می تر ‌ حقارت است. عبدالبهاء نخست زبانی ویژه و جهانی اختیار کرد.کوشش او در هرچه عمومی ها و اروپاییان،که «اهل عالم» را مخاطب خود ‌ کردن پیام خود بود. از همین رو، او نه پاریسی کرد. پیداست برای آنکه به «اهل عالم» و «کل» خطابکنیم باید ابتدا «جزئی» و اروپاییان را ‌ می درکلام و خطاب خود مستتر و نهایتاً مستحیلکنیم. اروپا و آمریکا در عمومیتِ خطاب «اهل کرد. در اینجا اساساً ‌ ی بسیار عمومی پیدا می ‌ شدند. پیام جنبه ‌ عالمِ» او گنجیده و مستحیل می های سیاسی و ‌ گردد، هرگونه تعارض ناشی از شکست ‌ شود، حتی ورق برمی ‌ صحنه عوض می هایی ‌ ها و آموزه ‌ کند. پیام ‌ شود. سخنور بر موضع رفیعی تکیه می ‌ نظامیِ تاریخی ایران ناپدید می کند، اختصاص به انسان اروپایی و جز آن ندارد. بلکه در باب انسان امروزی ‌ که او مطرح می تنها انسان پیروز. ‌ است. در باب مطلقِ انسان و بالطبع نه کرد، فراتر از منافع زودگذر و آنی منازعات ‌ مفاهیمیکه او در خطابات خود استفاده می های ‌ های رایج انسان شرقی و غربی و مرزبندی ‌ بندی ‌ سیاسی حاکم در آن زمان و تقسیم سازی چون این بود. گفتار او گفتار طرد و نفی نبود. او معمولاً از مفاهیمی سود ‌ جدایی جوید که تعلق به دین و مذهب خاصی ندارد، مفاهیمی عام است. یکی از آنها مفهوم زندگی ‌ می کند. به این ترتیبکه مدنیت جسمانی را ‌ و «مدنیت» است. این مفهوم را در یک تقابل وارد می دهد، بدون اینکه از موضعی عرفانی مدنیت نخست را طرد ‌ در مقابل مدنیت روحانی قرار می کند. اما انسان غربی این دومی را به فراموشی سپرده بود. او حتی دومی (مدنیت روحانی) را که در مدنیت جسمانی سعی و کوشش داریم و ‌ گوید: «همچنان ‌ گیرد و می ‌ قیاس از اولی می کنیم باید حیات ‌ کوشیم و در اسباب راحت و آسایش ناسوتی سعی می ‌ در فوائد مادیات می این 9 روحانی را بیشتر اهمیت بدهیم... تا مانند حیاتجسمانی حیاتروحانی نیز تکمیلشود.» ی بهاءاللّه اساس استوار ‌ وسیله ‌ همان سعادتی است که مسیح برای اهل عالم خواسته و حال به ی شورانگیزی ‌ ها با همه ‌ نویی برای تحقق آنگذاشته شده است. این سعادتی استکه پاریسی 8 Jasion, J. T. (2016) Abdu'l-Baha in France . Editions Bahá'íes France, p. 302 . .۹۴ . چاپ مصر ص 1 ). جلد 1921( خطابات حضرت عبدالبهاء 9