عبدالبهاء در انجمن عالم

158 عبدالبهاء درانجمنعالم شود با آنها ‌ فرهنگِ منحطی دارد، مردمانش فهم و شعور اجتماعی پایینی دارند، نمی ‌ است و اند و او درست در همین جا ‌ ی اینها یعنی این قوم و ملت نادان ‌ درآمیخت و مانند آن. همه اند: «ثانیاً اینکه باید ‌ کند که در هر دین و آیینی بر آن انگشت نهاده ‌ ای را گوشزد می ‌ وظیفه خو کند، ‌ بکوشد تا نادان را دانا کند. اطفال نادان را به بلوغ برساند و نفوس بدخلق را خوش پیداست در 17 نه اینکه به او عداوتی داشته باشد بلکه باید به کمال محبت او را هدایتکند.» وتربیت فرایندی طولانی است پس ‌ ندادن اغماضی در کار است. چه، فرایند تعلیم ‌ این تفصیل دادن. ‌ اغماض باید پیشاپیش بدود. چون اغماض یعنی مجال سپس در نقد تعصب جنسی و وطنی و امتیازات ملی (متعلق به ملتی خاص) هرگونه مرزی کند: ‌ را مخالف ایجاد الهی اعلام می ٔ آدم هستیم. با وجود این وحدت بشر ‌ «جمیع بشریم. جمیع از سلاله [توجه باید داشتکه این نخستین بار استکه کسی در باب وحدت بشر دهد و انتزاع ‌ کند، لوازم و توابعش را تا این حد بسط می ‌ پردازی می ‌ مفهوم کند] چگونه اختلاف کنیم که این ‌ کند و به شئون گوناگون مربوط می ‌ می آلمانی است، این انگلیسی است، این فرانسه است، این ترک است. این روم اکنون در ایام ترور ‌ است. این ایرانی است. این مجرد وهم است. [ اما هم ی ‌ بینیم که همین توهم اساس تبعیض است و تبعیض نیز پایه ‌ جهانی می 18 ترور و وحشت] آیا به جهت وهمی جائز استکه نزاع و جدالکرد؟!» داند، به ‌ و سرانجام بعد از اینکه هیچ امتیازی از این دست مثل امتیازات نژادی را معتبر نمی تنهایی اصل ترک تعصبات به ‌ ی ادیان است و از همان به ‌ کند که اساس همه ‌ چیزی اشاره می آید: «لهذا امتیاز بین بشر از جهت اخلاق و فضائل و محبت و عرفان است نه از جهت ‌ درمی مورد قبول ‌ تک این اصول ‌ بودن. به این ترتیب، عبدالبهاء با اشاره به تک 19 شرقی و غربی» آنکه این تعلیم اختصاصاً ‌ رغم ‌ کند، به ‌ ی ادیان این تعلیم را از لوازم دیانت حقیقی اعلان می ‌ همه ی بهاءاللّه اعلان شده است، با تمهید عبدالبهاء و این نحو استدلال او برای همگان ‌ وسیله ‌ به گوییم بهائی شوید، به هر دین و ‌ الاتباع است. پیام ضمنی این راهبرد این استکه نمی ‌ لازم ای که هستید این تعلیم را پاس بدارید. اگر خود را مطابق مشرب خود آزاد ‌ دینی ‌ آئین و بی .۱۶۰ همان، ص 17 همان. 18 .۱۶۱-۱۶۰ همان، صص 19