عبدالبهاء در انجمن عالم

161 عبدالبهاء درانجمنعالم شدند. عبدالبهاء بر این سنت ادبی ‌ برای، نخستین بار آن را بر زبان رانده بود در حیرت می های او کوتاه و ساده بود. در آن از مباحث پیچیده ‌ جست. نطق ‌ وقوف داشت و از آن سود می که معمول مجلس علماست، خبری نبود. عبارات کوتاه و آسان بود ‌ فروشی، چنان ‌ برای فضل ای به اسم مترجم و ‌ ی انتقال آن برآیند، و شنوندگان از وجود واسطه ‌ تا مترجمان نیز از عهده تقطیع جریان صافیِ بیان حقایق و معارف بر اثر دخالت این عامل انسانی کمتر رنج برند و افتاد از دست ندهند. ‌ ایکه در کار می ‌ سبب وقفه ‌ ی مطالب را به ‌ رشته ی ‌ رسید. شیوه ‌ ها،که به مسیح می ‌ سنت دیگر غربیکه عبدالبهاء به آن توجه داشت نه به رُمی شد. برای ‌ ترین حقایق شروع می ‌ گفتن مسیح در قالب تمثیلکه با ساده ‌ متعالی و آموزشیِ سخن ۸ نمونهکافی است به وعظ جبل مسیح رجوعکنید. زبانِ مَثَل، زبان کنایه و اشارت است. در ی آب و محبت، محبت و ذاتِ ‌ گوید، درباره ‌ ی آب سخن می ‌ در پاریس درباره ۱۹۱۱ نوامبر ترین رویدادهای ادیان گوناگون، درست در تقابل با آتشِ برخاسته از ‌ دین، ذاتِ دین و مهم ی وحشت و ترور. گفتار او ‌ ی بنیادگرایی انتحاری در عالم ما، در زمانه ‌ توزانه ‌ تفسیرهایکین طور مثال، از آب در بنیاد همه چیز: ‌ شود، به ‌ ها و امور واقع شروع می ‌ ترین فاکت ‌ اغلب از ساده «انسان، حیوان، نبات حتی جماد جمیع حیاتشان به آب است. حتی حیات جماد به آب شفاف منجمد ثابت شده است و این از اکتشافات اخیره فرماید ‌ است... پس سبب حیات آب استکه از این است [در انجیل] می 23 باید از آب و روح تعمید شد.» دانیم که در قرآن صریحاً آمده استکه «جعلنا مِنَ الماء کل شیئ حی» و این همان ‌ و ما می ی اسلامی دارند ‌ اند یا سابقه ‌ عبارت بالاست: «سبب حیات آب است»، حاضرینیکه مسلمان اکنون حاضریم، از آن رو که سخن پیشاپیش ‌ مثل بهائیان شرقی حاضر در مجلس، و ماکه هم رو به سوی ما آیندگان داشته است، از همان آغاز توجه مخاطبانِ حاضر، و توجه ما مخاطبان آید و زبانِ آب ‌ شود. قرآن در انجیل به زبان می ‌ ی پیوند بین دو دین جلب می ‌ آینده، به این رشته گردد. در اشاره ‌ شود و برمی ‌ گوید، حتی آتش به آب تأویل می ‌ جای آتش سخن می ‌ و رحمت به فرماید باید از آب و روح تعمید ‌ کند: «می ‌ به رسم غسل تعمید در مسیحیت سخن ادامه پیدا می اللّه. ‌ شد، یعنی از آن چیزیکه سبب حیات ابدی است و آن ماء عین آتش است یعنی محبت شود چون سبب حیات است آبگفته ‌ سوزاند آتشگفته می ‌ ها می ‌ اللّه چون پرده ‌ زیرا محبت .۱۲۵ ، ص 1 جلد خطابات حضرت عبدالبهاء، 23