عبدالبهاء در انجمن عالم
175 عبدالبهاء درانجمنعالم های او یکسان نبود و در واقع به بیش از یازده اصل حرف زد. ترتیب این اصول در سخنرانی های زنان هایی مثل هواداران زبان اسپرانتو یا انجمن یازده اصل اشارهکرد. او در دیدار باگروه ی عبدالبهاء را به ها تیتر مقالات خود درباره کرد. گاهی روزنامه فقط بر یک اصل تأکید می دادند. انگیز بود - اختصاصمی حمایت او از حق رأی زنان -که در آن زمان موضوعی مناقشه ها ها نیز بر موضوعاتخاصی تأکید کرد: با تئوسوفیست عبدالبهاء در جلسات دیگر گروه از وحدتخدا، استمرار وحی، و زندگی پس از مرگسخنگفت؛ و به فقرا وعده داد که مشمول ی انگیز شد. او در ابتدا با اقامه ها مناقشه های وی در کنیسه الطاف الهی خواهند شد. سخنرانی دلیل و برهانْ حقانیت ابراهیم و موسی را ثابتکرد، و سپس این حقانیت را به مسیح و محمد تراز با ابراهیم و موسی خواند. او از یهودیان خواستکه حقانیت نیز تعمیم داد و آنها را هم مسیح و محمد را بپذیرند. البته منظورش این نبودکه یهودیان از یهودیت دست بردارند بلکه داران ی دین گفت همه ها و یهودیان لیبرال داشت و می موضعی مشابه با هندوها و پروتستان وگو و صلح گذاران دیگر ادیان را بپذیرند و به آنها احترام بگذارند تا گفت باید حقانیت بنیان ها ها و جدال پذیر شود: «هر گاه این امم رؤسای یکدیگر را به عزت یاد نمایند جمیع ذلت امکان از میان برخیزد و به جای نفرت الفت و به جای عداوت و بیگانگی محبت و یگانگی حاصل 5 شود. مقصد من این است.» نژاد، دین و پیشرفت های اصلی آیین بهائی بود و هم های عبدالبهاء در آنِ واحد هم بیان آموزه تأکیدهای سخنرانی ای از نژاد، دین ؛گفتمانیکه آن را «آمیزه ۱۹۱۲ پاسخی بهگفتمان دینیِ رایج در آمریکا در سال تری از دین شکل متعالی اند. بر اساس اینگفتمان، نژاد برتر سفید، مجهز به و پیشرفت» خوانده دارانه، صنعتی و دموکراتیک در (مسیحیت پروتستان) به ایجاد شکل برتری از تمدن سرمایه طور عام و آیین ساز دین به پاسخ عبدالبهاء بر وحدت بشر، نیروی تمدن 6 دنیا انجامیده است. طور خاص، و نیاز عاجل به ایجاد صلح جهانی برای تأسیس تمدنی جهانی متمرکز بود. بهائی به کرد. عبدالبهاء راه آسانی را برای دستیابی به وحدت بشر و صلح جهانی پیشنهاد نمی ویژه ها، تلاش برای ترک تعصبات، به ی انسان او بر نیاز به محبت حقیقی و پایدار میان همه رسد که کرد. به نظر می تعصبات نژادی و ملی، و فهم عمیق استلزامات وحدت بشر تأکید می .۳۶۲ . آلمان: مؤسسه ملی مطبوعات امری، ص 2 ، جلد بدایع الآثار ) ۱۹۲۱ ( . زرقانی، م 5 6 Ghanea Bassiri, K. (2010) A History of Islam in America . Cambridge: Cambridge University Press, pp. 98, 133.
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2