عبدالبهاء در انجمن عالم

69 عبدالبهاء درانجمنعالم هر حکومتی به حدّی معلوم مخصّص شود. چه ‌ بشریّه مقرّر و معیّنگردد و کذلک قوّهٔ حربیّهٔ دولتی ازدیاد یابد سبب توهّم دول سایره گردد. باری ‌ اگر تدارکات محاربه و قوای عسکریّهٔ بعد، شرطی از شروط ‌ اصلِ مبنای این عهد قویم را بر آن قرار دهند که اگر دولتی از دول، مِن را فسخ نماید، کلّ دول عالم بر اضمحلال او قیام نمایند بلکه هیئت بشریّه به کمال قوّت بر تدمیر [نابودکردن] آن حکومت برخیزد.» ی اصلاح اجتماعی ایرانگویای آن استکه ‌ المللی در متنی درباره ‌ ذکر مسائل جهانی و بین المللی ‌ تجدد ایران را مستلزم تغییر در فرهنگ داخلی ایران و نیز تحول روابط بین ی مدنیّه ‌ رساله داند و تجدد از نظر آن مستلزم رویکردی جهانی به مسائل اجتماعی و ‌ های خارجی می ‌ دولت تحقق صلح عمومی است. دعوت عام به تازگی، طراوت و نو شدن روشن و پرامید است. اهل ایران را به ی مدنیّه ‌ رساله ی شرح مشکلات ایران، دیدگاه ‌ با همه خواند، و در پذیرش این دگرگونگی عاملیّت را از آن خود ایشان ‌ طراوت و تازگی روحانی می وزد؛ چون اشجار بوستان به شکوفه و ازهار ‌ یابد: «ای اهل ایران،... نسائم ربیع حقیقی می ‌ می ی خُلد [بهشت] سرسبز و خرّم شوید. ستارهٔ ‌ مزیّنگردید و ابر بهاری در فیضان؛ چون روضه صبحگاهی درخشید؛ در مسلک مستقیم درآئید. بحر عزّت در موج؛ بر شاطی [ساحل] اقبال تشنگی پژمرده نیاسائید.» ‌ و اقدام بشتابید و معین [چشمه] حیات طیّبه در جوش؛ در بادیهٔ