عبدالبهاء در انجمن عالم

90 عبدالبهاء درانجمنعالم سالگی در اثر ابتلا به بیماری تیفوسدرگذشت. 42 ّ در سن 1920 دسامبر 1 لیلیانکپسدر عبدالبهاء در مناجاتیکه برای طلب مغفرت به جهتکپس نوشت از جمله به فداکاری او که ی خود را ترک نموده و در مدّتی طولانی در غربت هر گونه رنج و مشقّتی را ‌ وطن و خانواده مرگکپس موجی از غم و اندوه 36 برای تعلیمکودکان و دختران تحمّلکرده بود اشاره نمود. دسامبر نوشتکه زنان بهائی 7 ای به تاریخ ‌ در بین بهائیان تهران ایجاد کرد. دکتر مودی در نامه ی ‌ در نامه 37 اند و شاگردان مدرسه سوگوار مدیر و معلّم و دوست خود هستند. ‌ درگریه و زاری دسامبر نوشته شده در خصوص درگذشت 15 دیگری به قلم دکتر ارسطو حکیمکه در تاریخ یکپس چنین آمده است: ‌ و تشییع جنازه «چهار ساعت بعد از نصفشب اوّل ماه دسمبر جناب دکتر مودی درِ منزل را با کمال وحشت و اضطراب زد و واقع مؤلم میسکپیسکه محبوب عموم احبّا بود ذکر نمود که بواسط کسالت سه چهار روزه دار فانی وداع کرد. مرضش حمای تیفوس بود و حکمای او دکتر مودی و دکتر کلاک بودند... اگر بدانید که چه داغ فراق بدل تمام دوستان خود گذاشت... البتّه معلوم استکه این نمونه اخلاق وکمالات انسانی چه داغی بر دلهای آشنایان و بازماندگان خود نهاد... صبح وقتی که این خبر مؤلم را شنیدند نفر از زن و مرد برای احترام تشییع جناز آن مرحومه حاضر 500 ً تقریبا هایگل در دست ‌ شدند. تمام شاگردان مدرس تربیت با لباس سیاه و دسته ئیکه قبلاً برای آن مرحومه تهیّه شده پر از گل و عطریّات بود ‌ جلو کالسکه باکمال تجلیل حرکت داده به این ترتیبکه شاگردان مدرسه جلو دو طرف صف بسته، درش دکتر مودی و دکتر کلاک و خانم آلمانی تهیّه شده بود. آباد از خیابان علاءالدّوله ‌ جلو کالسکه تمام احباب پیاده تا درواز یوسف حرکت داده برف بشدّت میبارید. تمام ما عقبکالسکه و زنها طرف دست انگیز ‌ راستعبور میکردند. خداوند شاهد استدر موقع حرکت بقدریحزن بودکه چشم هر عابری را محزون میساخت. تا بحال در ایران دیده نشده بود که زنها با مردها تشییع جنازهکنند آن هم زنی امریکائی را. هیچکس چنین 38 احتراماتی در بار یک نفر خارجی تصوّر نمیکرد....» 36 Star of the West (1922), 12(19), pp. 307–308. 37 Star of the West (1921), 11(19), p. 324. 38 Star of the West (1921), 12(7), p. 141.