129 | عبدالبهاء و نهضت روشنفکری ایران * فریدون وهمن پـرور مـرور نمـود... از خـاور ایـران چنـان صبحـی نسـیم جان حــال پارســیان، دمیــد کــه باختــر منــوّر گشــت... خوشــا به 213 حـال ایرانیـان. خوشـا به نویسد: و در جایی دیگر می ایـن امـر عظیـم (آییـن بهائـی) عاقبـت اهـل ایـران را سَــروَر ِعالـم امـکان کنـد. کـه ایرانیـان را لایـق آنچـه آنان ایـن امـر اعتقـاد داشـت و به عبدالبهـاء به داننــد و قضــا و قــدر و جبــر تاریــخ را ســبب وضــع موجــود هســتند می داد: پندارنــد ایــن چنیــن هشــدار می همچـو گمـان نـرود که مردم ایـران در ذات و فطـرت از هوش و زیرکـی بـری هسـتند و یـا درک و فهـم و عقـل و اسـتعداد تــر اســت. [بلکــه] تر و فرومایه ذاتــی آنــان از دیگــران پســت هــای ایرانیــان در اســتعداد فطــری بــر دیگــر اقــوام و ملّت چنیــن کشــور ایــران روی زمیــن برتــری داشــته و دارنــد. هم هــای جغرافیایــی و بــا اعتــدال هــوا و مهــر طبیعــت و برتری خـاک گهربـارش همـواره مـورد تحسـین بـوده اسـت. آنچـه اندیشــی و بلندهمّتــی و امــروزه بــدان نیــاز فــوری دارد ژرف کمــر بســتن بــه کوشــش و تــاش و تربیــت، و تشــویق بــه 214 هــای بلندپایــه اســت. شــرافت و عــزّت و دیگــر هدف ی ایـران، ایـنکشـور را «بهشـت برین» عبدالبهـاء در آثـار فراوانـش دربـاره خوانـد، ظهـور آییـن بهائـی را بـه اسـتعاره بـه «پرتـو آفتـاب آسـمانی» و می 215 کـه سـرانجام «افسـر نمایـد، آیینی «بـاران بخشـش یزدانـی» تشـبیه می نهـد: سـرافرازی» بـر سـر ایرانیـان می ی مطبوعات (منتخباتی از آثار بهاءاللّه و عبدالبهاء). آلمان: مؤسّسهیاران پارسی 213 .۱۱۵ ،)1998 ، بهائی ۱۸ ، ی مدنیّه رسالهمضمون برای اصل بیان بنگرید به نقل به 214 افسر: تاج. 215
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2