177 | عبدالبهاء و نهضت روشنفکری ایران * فریدون وهمن ی آنــان بــه ایــن ملاقــات اســت. احتمــالا ســردار اســعد نشــان علاقــه زاده کـه تقـی اسـت. این بختیـاری خـود نیـز بـا عبدالبهـاء در تمـاس بوده در روایـت خـود از چگونگـی آگاهـی از حضـور عبدالبهـاء در پاریـس و ی ملاقـات بـا او چیـزی ننوشـته نقـش سـردار اسـعد را در ترتیـب وعـده کنــد. تــر می ایــن دیــدار پُــر رنگ ی تــر ایــن خاطــرات -بــا همــه بایــد اذعــان کــرد کــه خوانــدن دقیق انگیــزد. قــول قزوینــی دارد- ســؤالاتی را بــر می کــه به اهمّیــت تاریخی خوش نوعــی ســوءظن و تردیــد نویــس گویــی دســت هــر دو خاطره ای پرسـی صمیمانـه انـد. قزوینـی احتـرام فـراوان عبدالبهـاء و احوال بوده دانــد «بــرای گمــان خــود «نوعــی جنــگ زرگــری» می کــه از او نمــوده به افزاینـد.» وی کـه در زعـم خـود بی کـه موافقـی بـر موافقیـن خـود، به این نویسـد روز ثبـت وقایـع و حـوادث بسـیار دقیـق و پـر وسـواس بـود می گــذارد اکتبــر) بــا دوســت بهائــی خــود دکتــر محمّدخــان قــرار می ۱۴( 1911 عبدالبهاء و همراهان در پاریس
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2