| 178 عبدالبهاء فرزند ایران اکتبـر) از عبدالبهـاء دیـدن کنـد. هـر کـس ایـن مطلـب ۱۵( کـه روز بعـد توانــد حــدس بزنــد کــه دکتــر محمّدخــان مزبــور کــه در را بخوانــد می طــور پاریــس از ملازمــان عبدالبهــاء بــود، پــس از قــرار بــا قزوینــی به طبیعـی ایـن مطلـب را بـه اطّــاع عبدالبهـاء رسـانده اسـت. امّــا قزوینـی که بــدان مشــهور بــود از موضوعــی بــه ایــن رغــم فراســت و هوشــی به خوانیــم در کــه در خاطراتــش می پوشــد و چنان ســادگی چشــم می ی نـگارش او بـه اختصـار در تضّــاد اسـت- پـای شـرحی -کـه بـا شـیوه میــان کشــد کــه بــا دیــدن تبــار فرانســوی را به دریفــوس، بهائــی یهودی قزوینــی مطلــب را بــه عبدالبهــاء گفتــه و عبدالبهــاء را راهنمایــی کــرده روی او نیاوریــد کــه کتــاب کــه وقتــی قزوینــی وارد ســالن شــد شــما بــه را او چــاپ ک ـرده، بعــد دریف ـوس از در دیگ ـر خــارج شــده نقطةال ـکاف 316 تـا قزوینـی او را نبینـد و موضـوع عـادّی جلـوه کنـد و دیگـر قضایـا...! دقیقه در میــان جمعیــت در راهــرو نویســد شــش قزوینــی می بینــد ســرگردان بــوده تــا ســرانجام دوســت بهائــی ایرانــی دیگــری را می نویســد دریفــوس را کجــا دیــده کــه رود. او نمی و بــا او بــه ســالن مــی قصـد حضـورش را در جلسـه بـه عبدالبهـاء گـزارش داده باشـد. امّــا در بخــش دیگــر مقالــه کــه از گفتگــوی خصوصــی بــا عبدالبهــاء در اطــاق نمایــد کــه حــرف مذهبــی در میــان کنــد اذعــان می مجــاور صحبــت می نیامـد، و در واقـع عبدالبهـاء هرگـز کوشـش نکـرد «موافقـی بـر موافقیـن نقطةالــکافافزاییــم کــه کتــاب افزایــد.» ایــن نکتــه را نیــز بی خــود بی ، زمانـی در انگلسـتان منتشـر شـد کـه عبدالبهـاء در سـر ۱۹۱۰ در سـال تــوان راه ســفر خــود بــه اروپــا، در مصــر اقامــت داشــت و مشــکل می نقطةالـکافتصـوّر کـردکـه او یـا حتّــی مسـیو دریفـوس فرانسـویکتـاب ای را خوانـده باشـند. بـر را آن زمـان دیـده و آن کتـاب چنـد صـد صفحـه هــا بایــد افــزود کــه در کتــاب مزبــور هیــچ نامــی از قزوینــی ی این همــه شـود، بلکـه ی کتـاب دیـده نمی ی مقدّمـه عنـوان ویراسـتار یـا نویسـنده به ایم. در پایان این بخش گفتگو کردهنقطةالکاف در مورد کتاب 316
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2