181 | عبدالبهاء و نهضت روشنفکری ایران * فریدون وهمن نقــش ایــن هــر دو شــخصیّت در نهضــت مشــروطیت ایــران جســتجو طــور فعّــال در نهضــت کــه گفتیــم از نوجوانــی به زاده چنان کــرد. تقــی طلبان نقــش مؤثّــری داشــت و مشــروطیت ایــران و کمــک بــه مشــروطه ناپذیـر بـرای رسـیدن بـه چنیـن آرزویـی ای انقلابـی و انعطاف بـا روحیـه کوشـید. عبدالبهـاء نیـز در آرزوی حکومـت قانـون و اسـتقرار مشـروطیت کتـاب اقـدسی دیریـن بهاءاللّــه در در ایـران بـود چـه کـه تحقّــق وعـده مشــروطیت و 321 دیــد. مبنــی بــر حکومــت مــردم بــر مــردم را در آن می توانســت موجــب ترقّــی و شــکوفایی حکومــت قانــون، نــه فقــط می ی ایران باشـد، بلکـه موجبات آسـایش جامعه ی اجتمـاع و فرهنـگ جامعـه آورد و امـکان شـرکت بهائیـان را در بهائـی را نیـز فراهـم مـی ی دیـده رنج ســاخت. میهنانشــان فراهــم می دوش دیگــر هم آبادانــی کشــور، دوش بــه زاده و دیگــر هایــی داشــت کــه شــاید بــرای تقــی امّــا عبدالبهــاء دغدغه ی خواهان نـه مطـرح بـود و نـه قابـل توجّــه، و آن حفـظ جامعـه مشـروطه چندیـن هـزار نفـری بهائـی ایـران در آن دوران پرالتهـاب و پرماجـرا بـود. در مــورد نقــش بهائیــان در نهضــت مشــروطه در صفحــات پیشــین بــه کنیـم. همیـن مختصـر اکتفـا می ایـم و در اینجـا به تفصیـل گفتگـو کرده زاده، عبدالبهــاء در برابــر تقاضــای او بــه تشــویق ی تقــی بــه نوشــته بهائیـان در امـور سیاسـی و انتخابـات مجلـس گفتـه اسـت: «مـا اصـولا کـه نعمتـی از نِعَــم الهـی اسـت و نـزد آزادی را دوسـت داریـم بـرای این کـه آزادی بـه پیشـرفت و انتشـار خـدا مطلـوب اسـت، ولـی نـه بـرای این امـر مـاکمـک مـی کنـد، بلکـه بالعکـس، امـر مـا در محیـط غیـر آزاد بهتـر معنـی نقـل شـد، و افزایـد: «مطلـب به زاده می کنـد.» و تقـی پیشـرفت می عیـن عبـارات در خاطـر مـن نیسـت.» هـای سـتکـه مـا آزادی را از نعمت طـور سـاده آن معنـای ایـن جملـه به کــه امــر مــا در رغــم آن را دوســت داریــم حتّــی به دانیــم و آن خداونــد می زاده کـه ظاهـرا نخواسـته کنـد. امّــا تقـی محیـط غیـر آزاد بهتـر رشـد می .۹۳ ی ، آیهکتاب اقدس بهاءاللّه، 321
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2