| 184 عبدالبهاء فرزند ایران بـراون، بـه تمایـات ازلـی قزوینـی از دوران جوانـی او در ایـران و سـپس هــای نزدیــک او بــا ازلیــان تبعیــدی در اســتانبول در تدویــن همکاری اشــاره دارد و از قــول دکتــر قاســم غنــی، نقطةالــکافمقدّمــه کتــاب دوسـت نزدیـک قزوینـی، وی را از لحـاظ اعتقـاد دینـی دارای یـک نـوع ترتیـب دیدارهـای مکـرّر او بـا عبدالبهـاء دانـد. بدین مذهـب التقاطـی می 328 نبایــد تعجّبــی برانگیــزد. زاده در مجلــس شــورای ملــی اول رهبــری گــروه دموکــرات را تقــی بـر عهـده داشـت و در مجلـس از نفـوذ فراوانـی برخـوردار بـود. انـدک ) موفــق شــده بــود بــا ۱۹۱۱( زمانــی پیــش از دیــدار او بــا عبدالبهــاء امــکان هــر نــوع هــای سرســختانه های مــداوم و مخالفت پافشــاری سازشـی بیـن مجلـس و محمدعلـی شـاه را از میـان بـردارد، تـا بدانجـا ۱۶( . کــه ســرانجام شــاه از ســلطنت خلــع شــد و بــه روســیه گریخــت ش.) ۱۲۸۸ تیــر ۲۵ /۱۹۰۹ ژوئیــه زاده، در تمــام دوران مشــروطیت، در عبدالبهــاء، بــر خــاف تقــی مکتوبـات خـود بـه ایـران تنهـا راه حـل مشـکلات کشـور را اتحـاد واقعـی دانســت، اتحــادی کــه دولــت و ملــت، بــه بیــان او، دولــت و ملــت می تـوان ماننـد «شـیر و شـکر» و یـا «شـهد و شـیر» بـا هـم بیامیزنـد. آیـا می زاده تصـورکـردکـه در دیـدار پاریـس ایـن اختـاف نظـر مـورد بحـث تقـی و عبدالبهـاء قـرار گرفتـه باشـد؟ زاده بعدهـا بـه مـدت نیـم قـرن در ایـران صاحـب مشـاغل مهمـی تقـی هـا اندوخـت چـون سـفارت و وزارت و ریاسـت مجلـس سـنا بـود، تجربه هــا چشــید و در ایــام ســالخوردگی بــه ایــرج افشــار یــار و و ســرد و گرم دهنـده کـرد کـه در یـاور خـود در امـور ادبـی و دانشـگاهی اعترافـی تکان سرنوشـت کشـور مـا و حوادثـی کـه از دوران مشـروطیت تـا امـروز بـر آن منوچهـر بختیـاری، «بـراون و محمـد قزوینـی: چرخـش نهایـی بـراون بـه ازلیـان» 328 (انتشــارات فــروغ، کلــن کارنامــه و تأثیــر دگراندیشــان ازلــی در ایــران،در: . (از ایــن پــس: بختیــاری، کارنامــه.) ۱۵۷ ،)۱۳۹۵/۲۰۱۶
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2