| 190 عبدالبهاء فرزند ایران از جملـه میـرزا ابوالفضـل 342 ی ایـن نهضـت بـوده اسـت. سـالیان اوّلیـه م.) جــزوات یــا ۱۸۴۴-۱۹۱۴( گلپایگانــی از فضــای مشــهور بهائــی کــه یکــی نویســد هنگامی اوراق تاریــخ حــاج میــرزا جانــی را دیــده و می نـام میـرزا حسـین همدانـی بـرای نـگارش کتابـی در تاریـخ از بهائیـان به بابی/بهائـی از وی کمـک خواسـت بـه او توصیـه نمـود کـه بـرای آگاهـی ی ایـن نهضـت بـه جـزوات «تاریـخ حـاج میـرزا های اوّلیّــه از وقایـع سـال ای بــه یکــی از عبدالبهــاء نیــز در نامــه 343 جانــی کاشــانی» مراجعــه کنــد. بهائیـان ایـران بـه ایـن اثـر اشـاره دارد: حاجـی میـرزا جانـی شـهید چنـد جـزوه تاریخـی نوشـته بـود ی حضــرت ذبیــح، آقــا ناتمــام، مختصــر، پیــش بــرادرزاده محمّدرضـا بـود،گویـا بـه خـط خـود حاجـی میـرزا جانـی بود. دسـت آریـد، البتّــه آن چنـد جـزوه را بـه هـر قسـمی هسـت به اگــر ممکــن باشــد اصــل نســخه و اگــر ممکــن نشــود ســواد 344 هـا را مرقـوم داشـته ارسـال داریـد. آن باشـد الـکاف نقطةبینیـم در آن زمـان کتابـی کـه نامـش بدیـن ترتیـب می در میــان بابیــان و بهائیــان ناشــناس بــود. ایــن جــزوات یــا اوراق در برداری شــد و ظاهــرا در هــای بعــدی بــه دســت ایــن و آن نســخه دهه بردار چیـزی برداری بـر حسـب سـلیقه و یـا اعتقـادات نسـخه هـر نسـخه ای کـه از روزگار قدیـم رسـم بـر آن افـزوده یـا از آن کاسـته گردیـد، شـیوه برداران بـوده وکمتـر کتـاب ادبـی یـا تاریخـی از دسـتبرد ایشـان در نسـخه بردار لزومـا مـوّرخ نیسـت، امـّـا ایـن نکتـهکـه نسـخه 345 امـان مانـده اسـت. 342 Amanat 1989, 423. اللّــه مهرابخانـی، (طهران: . بـهکوشـش روح رسـائل و رقائـم ابوالفضـل گلپایگانـی، 343 بـه بعـد. ۱۴۴ ، م.) ؛ بالیـوزی ۱۹۷۷ ی ملّــی مطبوعـات امـری مؤسّسـه .۲۰۹-۱۰ ،۵. ، جی آسمانی مائدهخاوری، (بهکوشش). عبدالحمید اشراق 344 ی مجتبــی مینــوی، «فردوســی ســاختگی و بــرای نمونــه مراجعــه کنیــد بــه مقالــه 345 شـماره ی ادبیّــات و علـوم انسـانی ی دانشـکده مجلّــهجنـون اصـاح اشـعار قدمـا» های فاحــش هــا و دســتکاری ، کــه در آن بــه تفاوت ۱۳۵۱ ، خــرداد مــاه ۸۰
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2