191 | عبدالبهاء و نهضت روشنفکری ایران * فریدون وهمن ی مندرجـات از نظـر مدافعیـن ایـن کتـاب پوشـیده مانـده و چنـان دربـاره رو انـد کـه گویـی بـا اسـناد معتبـر و مسـتند تاریخـی روبـه آن بحـثکرده هسـتند. نویســد، در تعطیــات عیــد پــاک ی کتــاب می بــراون در مقدّمــه ی ملّــی فرانسـه کـه در پاریـس بـوده در کتابخانـه ۱۸۹۲ ) سـال Pâques( ی جــزء نســخ خطّــی فارســی در مجموعــه Nationale Bibliothèque ی چشـمش بـه نسـخه Le Comte de Gobineau اوراق کنـت دو گوبینـو افتـد. ب ـه قل ـم ح ـاج می ـرزا جان ـی کاش ـانی مینقطةالـکاف خطّــی کتـاب آور توانــد بــرای هــر پژوهشــگری هیجــان پــس از ایــن کشــف، کــه می باشـد، بـراون از دوسـتانش در ایـران خواسـتار یافتـن نسـخ دیگـری از ایـن حـال بـراون مانـد. بـا این نتیجـه می شـود امّــا ایـن کوشـش بی تاریـخ می دهــد و ســرانجام کتــاب پــس از همــان تنهــا نســخه را مأخــذ قــرار می م.). اکنـون ۱۹۱۰( گـردد سـال از کشـف تصادفـی آن منتشـر می هیجده تــوان حــدس زد کــه چــون بــراون بــه هــر دلیلــی خــود را قــادر بــه می تنظیـم و ترتیـب آن اوراق بـرای چـاپ ندیـد آقـای محمّــد قزوینـی را کـه هایـش بـه انگلیـس آمـده بـود و دسـتیار بـراون در پژوهش ۱۹۰۶ در سـال را بـرای چـاپ آمـاده سـاخت شـد بـر ایـن امـر گماشـت، و وی نـه تنهـا آن ای مفصّــل بـه فارسـی ی مختصـر بـراون را تبدیـل بـه مقدّمـه بلکـه مقدّمـه های بــراون در مــورد ازلیــان و کــرد و بســیاری مطالــب از دیگــر نوشــته ی بابیـه بـر آن افـزود.گرچـه سـالیانی چنـد شـرکت خـود را در تاریـخ اوّلیـه کـه در صفحـات پیـش دیدیـم تنظیـم و نشـر آن پوشـیده داشـت امـّـا چنان در اینجـا بـرای خوانندگانـی 346 بعدهـا بـه صراحـت بـه آن اعتـراف نمـود. ی فردوسی پرداخته است. برداران در نسخ خطّی شاهنامه نسخه ی ایرانشــهر ، چــاپ ای در مجلّــه از مــرگ ادوارد بــراون در مقالــه از جملــه پــس 346 هایـی کـه بـه تصحیـح ادوارد بـراون ، ضمـن شـرحکتاب ۳ و ۲ های برلـن شـماره بـرد و شـرحی نوشـتکـه: «طبـع و تصحیـح نقطةالـکافمنتشـر شـده نامـی نیـز از آن بـه اهتمـام یکـی از دوسـتان آن مرحـوم (بـراون) اسـت کـه بـه ملاحظاتـی از او نـام همـان خواهـش نمـود کـه از اسـم او در تصحیـح سـکوت ورزیـده شـود و به
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2