| 198 عبدالبهاء فرزند ایران ی بهائیـان هـای حـزب تـوده بـا ملّایـان در زمینـه یـک نمونـه از همکاری ها و سـکوتکامـل در نشـریاتگوناگـون آن حـزب در مـوارد سـرکوب حزبـی کـه در 359 هـای بهائیـان در دوران پهلـوی دوم بـود. قتـل و غارت هـای تحـت سـتم در شـرق و غـرب انتشـارات خـود از رنجبـران و توده یافته بهائیــان ایــران را جلــوی کــرد قتــل و آزار ســازمان دنیــا دفــاع می آورد. گرفـت و صـدای اعتراضـی بـر نمـی ددگان خـود نادیـده می ی چگونگــی همــکاری ایــن دو نیــرو در مبــارزه بــا پژوهشــی دربــاره آییـن بهائـی نیـاز بـه بررسـی اسـناد و مدارکـی دارد کـه از دسـترس ایـن آیــد بایــد بــاره می نویســنده خــارج اســت. آنچــه را کــه اینجــا در این ای کوتــاه بــر چگونگــی ایــن اتّحــاد نامبــارک دانســت. عنــوان مقدّمــه به طــور خلاصــه بایــد گفــت کــه روحانیــت بــا تحریــک عــوام از بــالای به هــای ناموســی و اخلاقــی منبرهــا، بــا نجــس شــماردن بهائیــان و تهمت کــرد تــا مــردم تصویــری دروغیــن و زشــت از دیانــت بهائــی عرضــه می را از نــام بهائــی بهراســاند و عــوام را بــه ســرکوب و آزار ایشــان تشــویق کنـد؛ و حـزب تـوده بـا اصطلاحـات سیاسـی و کوبیـدن بـر طبـل «توهّــم خوانــد و ویــژه انگلیــس می توطئــه» بهائیــان را عامــل بیگانــگان - به هــای رســمی افــزود. ایــن سیاســت نــه در روزنامه هــا می بــر ایــن نفرت شــد. گرفتــه می های هــواداران آن پی حــزب، بلکــه در آثــار و نوشــته یکــی از اهــداف آن حــزب تضعیــف اعتقــاد جوانــان بهائــی و جلــب و گیــری از اســتعدادها و جــذب آنــان بــه نیروهــای طرفــدار خــود و بهره هـای ایشـان بـود. لااقـل تـا قبـل از انقـاب اسـامی دویسـت تـن قابلیت از کسـانی کـه بـه نوعـی ارتباطـی بـا دیـن بهائـی داشـتند از هواخواهـان از انقـاب اسـامی ایـن گـروه آمدنـد. پـس شـمار می فعّــال حـزب تـوده به هــای حــزب در جلــب توجّــه رهبــر انقــاب خدمتی در راســتای خوش ســتیزی در دوران ها بنگریــد بــه «بهائی هایــی از ایــن ســرکوب بــرای نمونه 359 . قابــل دسترســی در: ۱۲۲-۳۷۵ ،۲۰۱۰ محمّدرضاشــاه پهلــوی» در: وهمــن https://www.aasoo.org/fa/books/324
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2