رساله مدنیّه عبدالبهاء گریی راهبردی برای رهایی ایران از واپس نادر سعیدی ی ایـران در چنـد قـرن گذشـته تریـن ویژگـی جامعـه بـاور نگارنـده، مهمبـه ویــژه واژگونگــی و نادرســتی زمانــی مســائل عمــده اجتماعــی و به هم رویکردهـا بـه مسـئله رابطـه دیـن و سیاسـت بـوده اسـت. در ایـن مقالـه در پردازیـم. آغـاز بـه علـل اسـتمرار و ایسـتادگی واپـس گرائـی در ایـران می تــر آنــگاه بــه معرفــی و رویکــرد رســاله مدنیّــه –از آثــار مهــم امّــا کم گرائــی و تمــدّن در ایــران ی واپس ی عبدالبهــاء– بــه پدیــده شــده شناخته کنیـم. در مسـیر معرفـی ایـن کتـاب بـه مسـائل گوناگونـی ماننـد توجـه می سیاسـت اصـاح مشـیر الدولـه، مفهـوم راسـتین تجـدّد و توسـعه، نقـد سـتیزی، نقـد فرهنـگ تقلیـد و آخوندگرائـی، نقـد تجـدّد سـتیزی و تدین جنـگ و اسـتعمار و نکوهـش تعصـب و بالاخـره سـتایش غیـرت و همّــت شــود. بررســی می گرائی در ایران: استمرار واپس فراتر از ستیز با تجدد و نواندیشی هــای گوناگــون، بــا آنکــه ایــران قــرن بیســتم شــاهد وقــوع نهضت یــک از ایــن از جملــه دو انقــاب مشــروطه و اســامی بــوده ولــی هیچ هـای مدنـی، هـا نتوانسـته بـه نهادینـه شـدن حقـوق بشـر و آزادی نهضت مذهبــی و سیاســی در ایــران منجــر شــود. مارکــس تاریــخ سیاســی را و شـاید بتـوان گفـت کـه 1 بینـد معمـولا حرکتـی از تـراژدی بـه کمـدی می 1 Karl marx, ‘The Eighteenth Brumaire of Louis Bonaparte’, in Tucker, Robert C. (editor) The Marx-Engels Reader (New York: W. Norton and Company, 1978), 594-617.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2