عبدالبهاء فرزند ایران

| 240 عبدالبهاء فرزند ایران یـا تئوکراسـی مـلّا محـور بـوده اسـت. پیداسـتکـه در ایـن میـان، رویکـرد مسـائلی چـون مشـارکت و ‌ متمایـل بـه یگانگـی دیـن و سیاسـت، پاسـخ توزیـع را باژگونـه و مسـخ کـرده اسـت. ی اصولیـون بـر اخباریـون در فقـه شـیعه یکـی از ‌ از جانـب دیگـر، غلبـه تریـن دلایـل چیرگـی فرهنـگ و سیاسـت تقلیـد و ملّاسـالاری در ‌ بزرگ های نوزدهـم و بیسـتم بـود. در غـرب، ظهـور خردگرایـی بـه ‌ ایـران سـده ایـن معنـا بـود کـه آدمیـان جملگـی بـه طـور مسـاوی دارای خِردنـد و در گیـری ‌ نتیجـه جملگـی برابرنـد و بایـد حقـوق یکسـان داشـته و در تصمیم سیاســی و اجتماعــی مشــارکت نماینــد. در مقابــل خردگرائــی غربــی، خردگرایــی اصولیــون بــه معنــای نفــی مطلــق خــرد و اســتقلال فکــری ی شــیعیان و انحصــار آن در وجــود عُلمــا بــود. از همیــن ‌ بــرای تــوده ی مـردم ‌ رو، خردگرایـی اصولـی فرهنـگ تقلیـد و اسـارت فکـری تـوده چونـان مُشـتی کـودک، جانـور و سـفیه را بـرای ایرانیـان بـه ارمغـان آورد. ی ایـن ملّایـان در جزئیـات خصوصـی زندگـی ‌ بـا دخال ـت فق ـه گسـترده محــور خــو گرفتنــد و امتنــاع ‌ ی ایرانیــان بــه فرهنــگ فقیه ‌ مــردم، تــوده از اســتقلال فکــری را فضیلــت شــمردند. در چنیــن فرهنگــی، برابــری یــک، ‌ و دموکراســی، آزادی دینــی و مدنــی، خردگرایــی و حقــوق، هیچ مجـال رشـد نداشـت. رساله مدنیّه و راه پیشرفت ایران: ی گفتمان ‌ چهار لایه میـادی بـه قلـم عبدالبهـاء کـه آن زمـان ۱۸۷۵ در سـالرسـاله مدنیّــه ی پــدرش بهاءاللّــه نوشــته شــد. ‌ زیســت بــه اشــاره ‌ در حصــر عــکّا می هایـی بـرای ‌ گرایـی و راه ‌ گفتمـان ایـن رسـاله کـه در بـاب اسـباب واپس کم چهــار لایــه دارد. ‌ ی ایــران نوشــته شــده، دســت ‌ پیشــرفت و توســعه

RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2