| 254 عبدالبهاء فرزند ایران های هویّــت راسـتین توانسـت نشـانه ی تیزبیـن می بـا ایـن حـال خواننـده کشــف کنــد. عنــوان کتــاب تــا ی مدنیّــه رســالهنویســنده را از فحــوای حـدّی اشـارتی بـه هویّــت حقیقـی نویسـنده را در بـر دارد. عنـوان کامـل کتــاب اســرارُالغیبیة لِاســباب المدنیــة اســت. ایــن عنــوان بــه معنــای ی غیبـی هـم بـه ناشـناس اسـرار غیبـی مدنیّــت اسـت ولـی در اینجـا واژه بـودن نویسـنده و هـم بـه معنـای الهـی بـودن آن اسـرار دلالـت دارد. بـه ای غیبی عبـارت دیگـر، ایـنکتـاب بیانگـر اسـرار الهـی اسـت و در چشـمه آبشـخور دارد؛ زیـرا بـه سـفارش بهاءاللّــه نوشـته شـده و بـه اعتقـاد بهائیان بازگـوی اراده و دانـش الهـی اسـت. بــه جــای آنکــه بــه روال معهــود بهائــی ی مدنیّــه رســالهترتیــب بدین ای انقلابـی بـر ظهـور آئینـی نویـن تأکیـد نمایـد، همـان معنـی بـه گونـه تــر و در درون چارچوبــی اســامی، و بــا اســتفاده ای ملایم را بــه شــیوه از واژگان و باورهــای شــیعی مطــرح ســاخته اســت. هــدف ایــن شــیوه شـان در مسـیر کاسـتن از تعصّــب دینـی خواننـدگان و بـه حرکـت درآوردن تمــدّن و آزادی اســت. در ایــن رســاله عبدالبهــاء بــرای نفــی فرهنــگ شـود کـه آخوندهـا آن را آخونـدی درسـت بـه همـان دلایلـی متوّسـل می داننـد. ایـن دلایـل چیـزی مبنـای مشـروعیت و اقتـدار خـود دانسـته و می هـای منسـوب بـه امامـان، نیسـت جـز چنـد حدیـث کـه بـه اتّــکای گفته تریـن و مشـهورترین شـمارد. عبدالبهـاء مهم فرهنـگ تقلیـد را واجـب می نمایــد ایــن احادیــث را، کــه دســتاویز مراجــع تقلیــد اســت بازگویــی می بـه تفسـیر ایـن حدیـث اختصـاص 35 و بخـش قابـل توجّهـی از رسـاله را تریـن نکتـه در میـان مسـایل ایـران کـه دهـد و بـه ایـن ترتیـب بـر مهم می گــذارد. محــور باشــد انگشــت می فرهنــگ فقیه ایـن حدیـث منسـوب بـه امـام جعفر صـادق از چهـار ویژگـی در علماء گویـد: نخسـت آنکـه نفـس بـرای احـراز مقـام مرجـع تقلیـد سـخن می ، نشر آثار بهائی، آلمان.) درست ۱۹۸۴ (در چاپی مدنیّه رسالهی صفحه ۱۳۸ از 35 به تفسیر این حدیث پرداخته شده است. ۱۲۶ تا ۴۱ دوسومکتاب، یعنی صفحات
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2