53 | عبدالبهاء و نهضت روشنفکری ایران * فریدون وهمن ی لهجــه نــواز و جــا بــا جمعــی افــراد مهمان ی در آن منطقــه گذرانــدم و در آن روشـنفکر کــه پيـرو ديــن بهائـی بودنـد برخـورد کـردم و شـبی مـرا بــه ميهمانــی شــام دعــوت کردنــد. برخــاف رســوم شــرق یها و مســلمين، بـر سـر سـفره هـم مـردان و هـم زنـان حضـور داشـتند و از هـر مقولـه صحبـت میشـد. آنچـه موجـب شـگفتی مـن شـد آن بـود کـه ايـن بانـوان ی دور افتـاده واقـع در پشـتکوههـا بـدون حجـاب بودنـد، و در آن قصبـه ی مسـائل اجتماعـی اظهـار نظـر از اوضـاع جهـان اطـّـاع داشـتند و دربـاره 47 منطقـی میکردنـد. زبـان مشـترک مـا اسـپرانتو بـود.» تــوان یکــی آثــار بهاءاللّــه و عبدالبهــاء را در مــورد حقــوق زنــان می ی قــرن تریــن افــکار، نــه تنهــا در خاورمیانــه ترین و انقلابی از پیشــرفته نوزدهـم، بلکـه در اروپـا و امریـکای آن زمان دانسـت. در این آثار اسـتعداد و توانائـی بانـوان در ترقّــی مقـام خـود و تأثیـر مثبـت ایشـان بـر پیشـرفت جامعـه مـورد تأکیـد قـرار گرفتـه و شـرکت زنـان در امـور جامعـه توصیـه وجـود آورد. شـده اسـت. ایـن تعالیـم نسـل جدیـدی از زنـان را در ایـران به بایـد بـه عصمـت خانـم ملقّــب بـه طائـره از میـان ایـن بانـوان برجسـته نویـس اشـاره کـرد، کـه شـاید بتـوان او را یکـی از نخسـتین زنـان روزنامه ای ش. در خانواده ۱۲۴۳/. م 18۶1 ایـران دانسـت. عصمت خانـم در سـال از رجـال ایـران متولّــد شـد و در نوجوانـی بـا دیانـت بهائـی آشـنا گشـت و بـه ایـن آییـنگرویـد و عمـر و اسـتعداد ادبـی خـود را وقـف نهضـت زنـان ،30۴ ی شـمارهپیـام بهائـیای از یـک مستشـرق نـروژی» هوشـنگ رأفـت، «خاطـره 47 کـه در قـرن نوزدهـم و آغـاز قـرن بیسـتم زبـان انگلیسـی . توضیـح آن 200۵ مـارس نــام اســپرانتو توسّــط المللــی رایــج نبــود و زبانــی به عنــوان زبانــی بین هنــوز به المللـی در عنـوان زبانـی بین نـام زامنهـوف اختـراع شـد کـه به اسـتادی لهسـتانی به غـرب گسـترش یافـت. آن زمـان بهائیـان ایـران بـه خاطـر تمـاس بـا بهائیـان غربـی شـدند. از سـوی عبدالبهـاء بـه آموختـن اسـپرانتو تشـویق می
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2