549 | تبار * فریدون وهمن عبدالبهاء و بهائیان زردشتی و یهودی بینیــم عبدالبهــاء توفیــق یهودیــان را بــه کــه در مکتــوب بــالا می چنان ی تـورات هـای چنـد هـزار سـاله قبـول دیانـت بهائـی همانـا تحقّــق وعده و دیگـر آثـار مقـدّس یهـودی و مایـه خشـنودی پیامبـران پیشـین ایشـان دانــد. می خواهـد کـه عناویـن و القـاب ی بهائیـان می در لوحـی دیگـر از همـه سـابق را بـه کنـاری نهنـد و اینـک خـود را «بهائـی» بنامنـد. اهمیـت ایـن لـوح در آن اسـت کـه آن زمـان -لااقّــل در همـدان- دو محفـل روحانـی تباران و دیگــر بــرای رســیدگی بــه وجــود داشــت، یکــی بــرای مســلمان تبــاران: امــور یهودی همـدان تحیّــت 53 جمیـع احبّــای الهـی را از کلیمـی و فرقانـی مشــتاقانه برســان و بگــو «کلیمــی» و «فرقانــی» ایــن تعبیــر کلّــی اســت. امیــد چنــان اســت کــه ایــن عنــوان به 54 ابتــر ی رحمانـی «بهائـی» عنـوان هـر نفـس فرامـوش شـود و کلمـه 55 کلّــی زائــل شــود. گــردد تــا تفــاوت و تبایــن به ی بهائــی ایــران صــادر زمــان بــا الواحــی کــه خطــاب بــه جامعــه هم تبــاران را تباران و یهودی گردیــد عبدالبهــاء از همــان آغــاز زردشــتی می درسـتی انتخـاب کـرد و آنـان را به نیـز بـه تبلیـغ آییـن بهائـی تشـویق می داد: خــود در پیوســتن بــه آییــن جدیــد دلگرمــی مــی اوسـت دانـا و توانـا. ای هرمـز، بایـد در راه خـدا چـون پیـک نـورد و چـالاک شـوی و چـون پرتـو روشـن، پـاک و آسـمان ره تابنـاک. هـر تاریـک را بـه روشـنی بیارائـی و هـر دور و نزدیک را بـه ایـن بخشـشکـه نخسـتین دهـش خـدای آفرینـش اسـت آگاه نمائـی. راسـتان چـون راه خـدا یابنـد راه نماینـد. جانـت )۲۲۷( خـوش بـاد. ع ع تبار دارد.» فرقان نام دیگری برای قرآن است و در اینجا «فرقانی معنای مسلمان 53 ابتر: نارسا، ناقص، ناتمام. 54 .۳۶4 ،)1921 ، (مصر: قاهره ۳ ، جلدمکاتیب عبدالبهاء عبدالبهاء، 55
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2