| 550 عبدالبهاء فرزند ایران ای یــاران مــن، کامرانــی کنیــد و شــادمانی نمائیــد کــه در ی درخــت امیــد آرمیدیــد و چــون پرتــو ِبامــداد زیــر ســایه بخــش آرا گشــتید. بــه دم جان از خــاور مهــر یــزدان جهــان زنــده شــدید و بــه بــوی دلکــش تــر و تــازه گشــتید. چراغــی در دل برافروختیــد کــه پرتــوش آســمانی، درختــی در بــاغ ای در بــر نمودیــد هســتی کاشــتید کــه بــارَش یزدانــی، جامــه ای نوشـیدید کـه کـه زیـورَش رخشـندگی جاودانـی، و پیمانـه )۲۴۲( اش کامرانــی، جانتــان خــوش بــاد. ع ع مســتی گیری نتیجه هـا کار کـه قرن ی سـنّتی و محافظـه بـرای نودینانـی از ایـن دو جامعـه ی آداب و مراسـم کهـن پیچیـده بودنـد تعالیـم دیانـت خـود را در پوسـته ی تحــوّلات بنیادیــن در بهائــی انقلابــی فکــری و فرهنگــی و سرچشــمه بینــی ایشــان بــود. ایــن تحــوّل روی دیگــری نیــز داشــت زیــرا بــر جهان ی بهائــی کــه اغلــب مســلمانان ســابق بودنــد غنــای فرهنگــی جامعــه گرداندنــد که در قبــل از ایشــان روی بــر می افــزود و آنــان را بــا کســانی در دادوســتد اجتماعــی، فرهنگــی و عقیدتــی آورد. چنیــن تحوّلــی بــه ی دســت نیامــد. نودینــان ایــن دو جامعــه کــه اغلــب از طبقــه آســانی به هــا و هــای رهبــران جامعــه، مؤبــدان و خاخام جــوان بودنــد بــا مخالفت هـا شـامل پرسـت روبـرو شـدند. ایـن مخالفت برخـی سـالخوردگان سنّت مـواردی چـون محرومیّــت از اجـرای مراسـم ازدواج و یـا خاکسـپاری و هـای عمومـی و در مـواردی حتّــی طـرد از خانـواده یـا اسـتفاده از گرمابه نیـز بـود. روبـرو شـدن بـا ایـن مشـکلات موجـب شـد نودینـان بهائـی کـه هنـوز یـک پـا در دیانـت پیشـین داشـتند بـا متانـت و هوشـیاری راهـی بـرای حـل ایـن مشـکلات بیابنـد. از جملـه، هنگامـیکـه مؤبـدان زردشـتی در یــزد از اجــرای مراســم عقــد زوج جوانــی خــودداری کردنــد، ایــن
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2