| 560 عبدالبهاء فرزند ایران از بــزرگان طهــران بودنــد. دوران کودکــی او تــا نــه ســالگی 2 اش پــدری عمدتـا در طهـران و مازنـدران، در امـاک خانوادگـی سـپری شـد. آنچـه از هـا بعـد هـا اسـتکـه خـود دهه دانیـم همان دوران کودکـی عبدالبهـاء می های مختلـف نقـل کـرده و حکایـت از آزارهایـی دارد کـه بـه بـه مناسـبت خوش آن اش دســت مناســبت تمایــات بابــی پــدرش، خــود و خانــواده کنــد کــه بــه مــدارس معمــول کــودکان انــد. وی بعدهــا، اظهــار می بوده امّــا خوانــدن و نوشــتن را از کودکــی فــرا گرفتــه و یکــی از 3 نرفتــه بــوده 4 دلایـل آن اشـتیاق وافـر او بـرای خوانـدن آثـار عربـی بـاب بـوده اسـت. دلیــل نقــش رهبــری بهاءاللّــه در جنبــش بابــی، عبدالبهــاء شــاهد به وآمــد بــزرگان بابــی و جلســات ایشــان در منــزل پــدری بــود. رفت ای کــه بهاءاللّــه، طاهــره (قرةالعیــن) کنــد در جلســه عبدالبهــاء نقــل می حضــور داشــتند، او بــر زانــوی طاهــره نشســته و بــه 5 و یحیــی دارابــی 6 داده اســت. گفتگــوی ایشــان گــوش مــی چنــان هایی کــه عبدالبهــاء هم ی بابیــان در ســال ســرکوب گســترده کــودک بــود بــر خانــه و خاطــرات او نیــز ســایه افکنــد و ســبب شــد های قبـل کلّــی بـا سـال اش تجربیاتـی را از سـر بگذرانـد کـه به خانـواده هایش خاطــرات دردناکــی متفــاوت بــود. عبدالبهــاء بعدهــا در نوشــته دلیــل اعتقــاد کنــد: در کودکــی، به اش نقــل می را از ایــن دوران زندگــی گیـرد. اش بـه آییـن بابـی، مـورد هجـوم دیگـر کـودکان قـرار می خانـواده ای پنهــان شــود کــه در گوشــه هــا، او مجبــور می در یکــی از ایــن هجوم میرزا بزرگ نوری (پدربزرگ پدری) و میرزا اسمعیل وزیر (پدربزرگ مادری). 2 ی مطبوعات بهائی، بدون (آلمان: مؤسّسه 2 ، جلدالآثار بدایع محمود زرقانی، 3 .۱۷۰ ،) تاریخ چاپ .308 :۱ ، الآثار بدایع زرقانی، 4 پسر سیّد جعفر کشفی، از مشهورترین علمای ایران در زمان ظهور ، یحیی دارابی 5 باب، بود. (حیفا: مطبعه عباسیه، الوفاء تذکرة؛ عبدالبهاء، 279 :۲ ، الآثار بدایع زرقانی، 6 .۳۰۶ ،)۱۹۲۴
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2