عبدالبهاء فرزند ایران

567 | نگاهی اجمالی به زندگانی عبدالبهاء * ایقان شهیدی امـور شـامل مشـورت و راهنمایـی ایـن بهائیـان در مـورد چگونگـی غلبـه ی مواجهـه بـا ‌ کردنـد، نحـوه ‌ بـر مشـکلات جوامعـی کـه در آن زندگـی می هـا و چگونگـی کاربسـت اصـول و اعتقـادات ‌ هـا و آزار و اذیّت ‌ مخالفت بهائـی و گسـترش آن بـا هـدف بهبـود محیـط مـادّی و اجتماعـی جوامـع هـای افـراد مختلـف بـا بهاءاللّــه از وظایـف ‌ بهائـی بـود. هماهنگـی دیدار تــوان بــه ملاقــات ‌ هــا می ‌ ی ایــن دیدار ‌ عبدالبهــاء در عــکّا بــود. از جملــه و ادوارد بـراون، خاورشـناس شـهیر دانشـگاه کمبریـج، 20 بدیـع خراسـانی بــا بهاءاللّــه اشــاره کــرد. تأثیــر پذیرفتــن ادوارد بــراون از شــخصیت و 21 های او نمایــان اســت. ‌ منــش عبدالبهــاء، در نوشــته بــا هدایــت بهاءاللّــه و بهبــود نســبی وضعیــت بهائیــان در عــکّا ی ارتبــاط بــا ‌ بــود کــه عبدالبهــاء بیــش از پیــش فرصــت گســترش دایــره اندیشــمندان، نویســندگان، شــاعران و رهبــران مذهبــی در فلســطین و شــهرهای نزدیــک کشــورهای اطــراف را یافــت و شــهرت او بــه علــم خورشــیدی، بــه دعــوت ۱۲۵۹ و دانــش افزونــی گرفــت. عبدالبهــاء در پاشــا ‌ پاشــا، والــی بیــروت، ســفری بــه بیــروت کــرد. مدحت ‌ مدحت از رجــال معــروف عثمانــی و مشــهور بــه پــدر قانــون اساســی بــود. پاشـا، اندیشـمندان و رهبـران عـرب، از جملـه ‌ بـر ملاقـات مدحت ‌ علاوه ی لبنانــی کــه ارتباطــات وســیعی بــا رهبــران ‌ ارســان، شــاهزاده ‌ شکیب تـرکان جـوان داشـت، بـا عبدالبهـاء ملاقـات کـرد. ارسـان، کـه شـاعری های بعـد ‌ شـد، در سـال ‌ برجسـته بـود و بـا لقـب «امیرالبیـان» شـناخته می بارهـا بـا عبدالبهـاء در عـکّا نیـز دیـدار کـرد و روابـط صمیمانـه و نزدیکـی بــا وی داشــت. ارســان بعدهــا در مــورد عبدالبهــاء در کتابــی نوشــت: ی خــود بــود، ‌ ی زمانــه ‌ «حتّــی اگــر فــردی بگویــد کــه عبدالبهــاء معجــزه ای از بهاءاللّه به ناصرالدّین شاه را برعهده ‌ که وظیفه پرمخاطره رساندن نامه ‌ فردی 20 -۳۲ ، از طهران تا عکّاداشت. برای توضیحات بیشتر بنگرید به: امانت و وهمن، .۴۰۴-۱۳ و ۲۲۱ 21 Hasan M. Balyuzi, Edward Granville Browne and the Bahá ’i Faith (London: George Ronald, 1970).

RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2