| 60 عبدالبهاء فرزند ایران بخش سوّم - در جستجوی ریشه و اصل روشنفکری در ایران تریــن دوران تاریــخ تریــن و بحرانی طــور کــه گفتیــم در تاریک همان ی ناخواســته مــدّت هفتادســال از تبعیــد ایــران، بهاءاللّــه و عبدالبهــاء به خـود در خـاک عثمانـی بـا هزارهـا لـوح بهائیـان ایـران را بـا مفاهیمـی ماننـد اهمّیـت تأسـیس مجالـس شـور، تعلیـم و تربیـت عمومـی، تسـاوی حقـوق زن و مـرد، لـزوم توافـق و سـازگاری علـم و دیـن، جدایـی دیـن از سیاسـت و حکومـت و نظایـر آن آشـنا سـاختند. کــه وســایل ارتباطــی ماننــد امــروز وجــود نداشــت ایــن در زمانی آثــار توسّــط قاصدانــی کــه بیــن عــکّا (در فلســطین) و ایــران رفــت شــد و برداری می رســید، از آن نســخه کردنــد بــه ایــران می و آمــد می داوطلبانـی پـای پیـاده سراسـر ایـران و حتّــی قفقـاز و آسـیای مرکـزی را دســت علاقمنــدان های حــاوی آن تعالیــم را به نوردیدنــد و نوشــته در می 64 رســاندند. می آثــار بهاءاللّــه و عبدالبهــاء کــه بــرای بهائیــان از تقــدّس و احتــرام منـد اسـت در مجالـس و محافـل بهائیـان مـورد بحـث وگفتگـو قـرار بهره ســپاردند گرفــت و کــم نبودنــد افــرادی کــه آن آثــار را بــه حافظــه می می کردنـد. سـوای آن افـراد متعـدّدی از ایـن آثـار و بـرای دیگـران بازگـو می گونــه فروختنــد. بــه این نســخی تهیّــه و جلــد کــرده و بــه علاقمنــدان می زرنـدی (در لبـاس درویشـی)، میـرزا آقـا منیـر کاشـانی، میـرزا کسـانی ماننـد نبیل 64 ،۵. ، جظهورالحـقاحمـد و میـرزا جعفـر یـزدی. (بنگریـد بـه: فاضـل مازندرانـی. هـا تـن چنیـن حاجـی میـرزا حیدرعلـی اصفهانـی، طرازاللّــه سـمندری و ده .) هم ۳ قلـم هدایـت بههـای) مصابیـح (چراغکـه نـام برخـی از ایشـان در مجلّــدات دیگـر. عزیزاللّــه سـلیمانی جاودانـی شـده اسـت. گروهـی از دراویـش و عرفـا کـه بـه ایـن آییـن ایمـان آورده بودنـد نیـز در سـیر و سـفر از شـهری بـه شـهری ظهـور دیـن جدیـد هـای خـود آشـکارا و یـا در پـرده بــه مـردم داری هـا و پرده را در معرکه و تعالیـم آن ای از مـادر نویسـنده بـه نقـل از مـادر بـزرگ خـود.) دادنـد. (خاطـره خبـر می
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2