609 | نگاهی به سبک ادبی آثار عبدالبهاء * هوشمند فتح اعظم پرسـت شـوید. اسـت. سرمسـت شـوید، می 8 جمـال گلعـذار قــدح بــه دســت شــوید. پــر شــور و ولــه شــوید. ایــن خمــر اســت. ایــن جــام بلــور اســت. ایــن حشــر و نشــور 9 طهــور 10 اســت... بســیاری از آن چــه از قلــم عبدالبهــاء رقــم یافتــه در تشــویق و ســتایش پوشــی از نقایــص دوســتان اوســت. در تحســین محاســن قلیــل و چشم کثیــر ایشــان اســت و همیــن تشــویق و دلــداری بــود کــه ســبب تنبّــه و گشــت، نــه دلتنگــی و شرمســاری ایشــان. حتــی امیــدواری یارانــش می ی قدیـم ، بعضـی از عـادات نکوهیـده 11 در جای ـی ک ـه مُقب ـان نورس ـیده بــار خـود داشــتند و در ســفر روحانــی خواری در کوله را از قبیــل شــراب پیوســتند، چــون مــورد خطــاب قــرار خویــش بــه جمــع بهائیــان می و شـماتت و انـدرز و ملامـت، 12 گرفتنـد، عبدالبهـاء بـه جـای اِنـذار می سـاخت کـه بـه جـان پذیـرا ی خطـای خـود می بـه نحـوی آنـان را متوجـه گویــد: کردنــد. مثــا در لوحــی می گســاری می شــدند و تــرک می می ی خــلّار و مــی اللّــه، بــاده ی محبت ای سرمســت بــاده خوشـگوار را نشـأة دمـی اسـت و دریـای پرخروشـش شـبنمی، باقـی و برقـرار و جـام 13 ی الهـی سـرور و حبـورش لکـن بـاده 14 ای نَفْســی از آن صهبــای پرفتوحــش سرشــار. اگــر قطــره هوشـی بـه هـوش آیـد و از خمـار غفلـت الهـی نوشـد، از بی چهره. رو، خوش گُلعِذار: گل 8 ی ی قرآنی (سوره طَهور: پاک. خَمر طهور (شراب پاک) تلویحی است از آیه 9 ) «وَسَقَاهُم رَبُّهُم شَرَابًا طَهُورًا» یعنی، پروردگارشان به آنان شراب طهور ۲۱ : انسان نوشاند. می ی (طهران:لجنه ۵۹ ی ، شمارهی مکاتیب حضرت عبدالبهاء مجموعه عبدالبهاء، 10 .۲۴۴-۵ ،) ش ۱۳۵۵/ بدیع 133 ، ی آثار بهائی ملّی محفظه اند. افرادی که تازه به آئین جدید گرویده 11 إنذار: هشدار. 12 حُبور: شادی. 13 صهبا: شراب. 14
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2