615 | نگاهی به سبک ادبی آثار عبدالبهاء * هوشمند فتح اعظم تجــارت ایــن اســت و بازرگانــی آن. پــس تــا توانــی ربــح بینـی 37 عظیـم جـو و ایـن کنـز جلیـل طلـب، تـا ثروتـی باهظـه 39.38 و غنایــی طافــح ی بــاد بــوده و گــردی کــه قبــل از ایمانــش آواره یــا بــه درویــش جهان خوانــده، ایــن لــوح دلربــا را عطــا در کوچــه و بــازار اشــعار عرفانــی می اش چقــدر تناســب دارد: ی زندگانــی درویشــی فرمایــد کــه بــا شــیوه می های چنــد در لبــاس مســتمند، ای مونــس یــاران! ســال ی دشـت و دریـا بـودی و یکـوه و صحـرا وگمگشـته سرگشـته ی ثبـاتگشـتی، ی بـاده ی حیـات و پُرنشـئه ی چشـمه تشـنه لب ی اَلَسـت سرمسـت بـردی و از بـاده پی 40 تـا بـه عیـن تسـنیم گردیـدی و از نیسـت و هسـتگذشـتی. حـال یـک قدحـی از پرسـت صـا صهبـای محبّةاللّــه بـه دسـتگیـر و بـر رنـدان می سـر زن و بگـو: تـا چنـد سرگشـته و سـرگردانید؟ تـا چنـد بی ی دشــت و بیابانیــد؟ وقــت گشــته و ســامانید؟ تــا چنــد گم وصــول اســت ایــن، هنــگام حصــول اســت ایــن، بــل اصــل اصـول اسـت ایـن. آسـوده شـو، آسـوده شـو. وقـت پریشـانی گذشــت، ایــام نادانــی گذشــت، دشــت و بیابانــی گذشــت. آسـوده شـو، آسـوده شـو. شـمس حقیقـت زد علَــم بـر کـوه و دشـت در صبحـدم. مقصـودکل، شـاه قِــدَم، مـاه مِلَــل، میـر اُمَــم. آسـوده شـو آسـوده شـو. حـال وقـت آن اسـت کـه درگاه احدیّــت را ملجـأ و پنـاه کنیـم و بیـدار و پُــر انتبـاه گردیـم. در باهظه:هنگفت. 37 طافح: سرشار. 38 (انتشارات مرکز جهانی 2 جلدمنتخباتی از مکاتیب حضرت عبدالبهاء، عبدالبهاء، 39 .۸۷ ،)۱۹۸۴ ، بهائی ای در بهشتکه نامش در قرآن آمده. ی تسنیم: چشمه عین تسنیم: چشمه 40 .)۲۷ : (مطففین
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2