| 616 عبدالبهاء فرزند ایران 42 ظاهـر سـازیم... 41 جهـان شـوری افکنیـم و حشـر و نُشـور دارد: ساز مرقوم می یا به معماری خانه ی حـق! اگـر توانـی طـرح بدیـع در ایـن جهـان افکـن ایـن بنـده اش در ارض ادنــی و غُرَفاتَــش بنــد کــه پایــه و بنیانــی وســیع متّصــل بــه ملکــوت ابهــی گــردد... ایــن بنیــان، ایوانــش از درگذرد و آن اسـاس، 44 اش از مَجـَـرَّه بگـذرد و کنگـره 43 کیـوان 45 ثبـوت و رسـوخ و اسـتقامت در امراللّــه اسـت. دانی چــون میــرزا عبداللّــه فراهانــی معــروف کــه احیــا یــا بــه موســیقی ی موسـیقی اصیـل ایرانـی اسـت، چنیـن لـوح زیبایـی را خطـاب کننـده ها و آلات فرماینــد کــه در آن بــه تلمیــح و تصریــح نــام دســتگاه می موسـیقی بـا مهـارت و زیبایـی خاصـی ذکـر شـده و لابـد دل آن اسـتاد را ربــوده اســت: در فـن موسـیقی مهارتـی 47 الهـی! هرچنـد سـلف 46 ای باربـد نمودنــد و الحانــی بدیعــه ســرودند، شــهیر آفــاق گشــتند و سـروَر عشـاق، ابیـات عاشـقانه بـه الحـان بیـات بنواختنـد و در انجمـن عالـم نوایـی بلنـد نمودنـد و در صحـرای فِــراق بـه ی الهـی آهنـگ حجـاز ولولـه در عـراق انداختنـد، ولـی نغمـه را تأثیـری دیگـر و آهنـگ آسـمانی را جـذب و ولهـی دیگـر. در 48 ایـن عصـر طیـور انـس در حدایـق قـدس بایـد آواز شـهنازی بلنــد کننــد کــه مرغــان چمــن را بــه وجــد و پــرواز درآرنــد. نشور: قیامت. 41 .۱۶۹-۷۰ :۲ ، منتخبات عبدالبهاء، 42 ی زحلکه به باور قدما در آسمان هفتم جای داشت. سیّاره 43 مَجرّه: کهکشان. 44 .۲۶۰ :۲ ، مکاتیب عبدالبهاء، 45 ی خسروپرویز. نوازنده 46 سَلف: پیشینیان. 47 نام نوائی از موسیقی. 48
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2