83 | عبدالبهاء و نهضت روشنفکری ایران * فریدون وهمن کـه هـم زبان فارسـی باسـتان ی نماینـد. حـال آن بازسـازی عظمـتگذشـته کــه مثــل هــای آرامی و هــم زبــان پهلــوی در عهــد ساســانیان دارای واژه هایکسـروی بـا حافـظ و عربـی زبانـی «سـامی» اسـت بودنـد. دشـمنی ی سـوزان او لطمـه اشـعار جاودانـی او، و یـا عرفـان ایـران و رسـم کتاب شناســی او زد. شــدیدی بــه دســتاوردهای تاریخــی و علمــی و زبان خاطــر بزرگداشــت مفاخــر باســتانی ایــران و شــاید آخونــدزاده به دیـدگاه منفـی او نسـبت بـه قـوم عـرب، امـروزه از محبوبیـت بیشـتری در تـوان پذیرفـت سـختی می گرایـان ایـران برخـوردار اسـت. امّــا به بیـن ملّی شــده در اعصــار ی گم کــه الگــوی رؤیایــی او از حکومــت و جامعــه قرن تسـلّط اسـام بـر ایـران ی او بـا سـیزده گذشـته و دشـمنی چشـم بسـته توانســت بــرای ایــران قــرن نوزدهــم و بیســتم کارآمــد باشــد. می ی محوری او - عبدالبهاء و سه رساله ۳ هـا پیـش از نهضـت مشـروطه عبدالبهـاء بـا نـگارش رسـالات از دهه آییــن بهائــی را بــا روشــی روشــن و منطقــی و مکاتیــب فــراوان دیــدگاه توانســت ایــران در مــورد لــزوم اصلاحــات در ایــران و مســیری کــه می را بــه مشــروطیتی پایــدار و اســتوار برســاند بیــان داشــت. در اینجــا بــه بررســی ســه رســاله کــه از اهمّیــت خاصّــی برخــوردار اســت اختصــار به »ی سیاسـیّه رسـاله» و «ی شـخصی سـیّاح مقالـه« ،»ی مدنیّــه رسـالهیعنـی « پردازیـم. ایـن سـه اثـر در ابتـدا بـدون نـام نویسـنده و بـا لحنـی شـبیه می ی مش ـروطه منتش ـر ش ـد ب ـه ای ـن ه ـدف ک ـه هرچ ـه دیگـر رسـالات دوره بیشــتر در میــان مــردم انتشــار یابــد و بــه نهضــت مشــروطیت رنــگ و وابســتگی خاصّــی بــه گروهــی مشــخّص ندهــد. هــر ســه اثــر گفتمانــی ی صــورت پیشــنهاد کــه دلایــل و شــواهد تاریخــی را پشــتوانه اســت به » در ی شـخصی سـیّاح مقالـهکنـد و جـز در « درسـتی اسـتدلال خـود می آورد. میــان نمــی ی دیگــر نامــی از آییــن جدیــد به دو رســاله
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2