باب و جامعۀ بابی ایران

باب و جامعۀ بابی ایران 330 استعدادی شگرف، با نگرشی عارفانه و آرمانگرایی یک انقلابی. سهمی که تواند با نقش ملّا حسین ‌ او در شکل دادن به این جنبش داشت تنها می باشد و شاید برتر از آن نیز بود. برای تمام آنان که ‌ بشرویی قابل قیاس شان سرکوب شده و به طرد جملگی باورها و ‌ تجربیّات فکری و احساسی های اجتماعی کشیده شده بود، زندگانی طاهره تجسّمی از راه جدیدی ‌ حرمت داشت. ‌ بود که نهضت بابی عرضه می برای زن پر توان و پر شوری چون قرّةالعین، فاصلۀ بین اندرونی محصور اش در اجتماع ‌ و منزوی خانۀ برغانی در قزوین و برداشتن حجاب از چهره راهی بس طولانی بود، راهی سنگلاخ و پر از 12۶۸/18۴8 بدشت در سال های مذهبی پیمودن ‌ های اجتماعی و ممنوعیّت ‌ موانع گوناگون که محدودیّت ساخت. ‌ آن را دشوار می پیشینه و خانواده فاطمه زرّین تاج برغانی، ملقّب به امّ سلمه – که سیّد کاظم رشتی او را در 1231/181۴ در سال 1 لقب قرّةالعین و سیّد باب او را لقب طاهره دادند پدرش، ملّا محمّد 2 ای از علمای سرشناس شهر قزوین متولّد شد. ‌ خانواده Nabil Zarandi, The Dawn-Break� برد ‌ نام می ˝ زکیّه ˝ چنین از لقب ‌ هم نبیل زرندی تاریخ ۱ ers, Nabil’s Narrative of the Early Days of the Baha’i Revelation, translated and ed- ited by Shoghi Effendi, (Wilmette, Ill. 1932), 628.) (Hereafter cited as Nabil سپهر، میرزا تقی خان. . در مورد القاب او چندان دقیق نیست ناسخ التواریخ ..)Zarandi ).۱۹۶۵/۱۳۸۵ جلد، (تهران ۴ ، ، به کوشش م. ب. بهبودیناسخ التواریخ، تاریخ قاجاریه ۲۲۰ ،۳ . ج رغم وجود بسیاری شرح احوال کوتاه و یا منابع دست دوم، هنوز جای پژوهشی ‌ علی 2 مبسوط دربارۀحیات قرّة العین و یا اثری تحلیلی در زمینۀ عقاید و اهمیّت این شخصیّت های جنبش بابی اشاراتی پراکنده به او دارند و گاه ‌ تاریخی خالی است. تقریباً تمام تاریخ اثر شیخ سلطان کربلائی که در ˝ مکتوب ˝ . اند ‌ فصلی را به این شخصیّت اختصاص داده ترین ‌ قدیمی نقطةالکاف ) و ۲۴۵-۵۹ ،۳. ّ،جظهورالحق نوشته شد ( 12۶3 /18۴7 سال ) و 3 . (ج ناسخ التواریخ باشند. ‌ هیچوجه جامع نمی ‌ ها در این زمینه هستند، گرچه به ‌ تاریخ ) از تعصّب و اشتباه برکنار نیستند، با این حال نکات 10 . (ج روضة الصفای ناصری های ‌ ادیان و فلسفه )، گوبینو در ۴73 -7۶ ،7 . (ج کاظم بیک ارزشمندی در بر دارند. آسیای مرکزی: Gobineau, Religions et Philosopgies dans L’Asie centrale (Paris 1865, 2nd. Ed. 1900), 293-94, 67-69. [Hereafter Gobineau, Religions.] ها و ‌ هستند ولی نکاتی تازه، و سوای آن افسانه ناسخ التواریخ و سایر منابع شدیداً مبتنی بر دهند. منابع متأخّر ‌ در جریان بود، ارائه می 18۶0 هایی بیش از آنچه در اوایل دهۀ ‌ داستان )291-230( تذکرةالوفا ، و تاریخ جدید ،نبیل ،بغدادی ،تاریخ سمندر بابی- بهائی مانند

RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2