423 تسین هتسب راگدرورپ تسد نگارد: و در دعای دیگری چنین می 24˝. خود مشاهده نمايند ها قد أسجد لطلعة الحسین الّذي قد کرّ ثم أخضع لوجه الأعظم الّذي قد آمن به و استقرّ بأنّه لهو النّقطة الّذي قد وعده اللّه بالظّهر و سطره اللّه بالسّطر "و لقد کتبنا في الزّبور من بعد الذّکر أنّ الأرض و لقد نزّل بالبیان أنّه لهو من یظهره اللّه یا 25˝ یرثهاعبادي الصّالحون ربّ هلالّذي یظهر هو قد کان غیر من ظهر لا و عزّتک الأعزّ الأقهر 26 لأنّه قدظهر بالبیّنات و الزّبر و الإشراقات القدر (ترجمۀ مضمون: اینک به طلعت حسین [یعنی جناب بهاء] که کنم و بعدش به طلعت اعظمی [یعنی باب] رجعت فرموده سجده می که به او [یعنی جناب بهاء] ایمان آورده و اقرار کرده که او [یعنی ای است که خداوند ظهورش را وعده فرمود جناب بهاء] همان نقطه ايم كه، پس از ذکر، اين زمين را و ما در زبور نوشته : در این آیه ) و در بیان 21:105 بندگان صالح من به ميراث خواهند برد. (قرآن نازل که او [یعنی جناب بهاء] مَنْ یُظْهِرُهُ ٱلله است. ای مولای من آیا آنکه ظهور خواهد فرمود [یعنی جناب بهاء] غیر از اوست که دهم به عزّت اعزّ اقهر تو زیرا ظهور فرموده [یعنی باب]؟ نه، قسم می که او ظاهر شده است با براهین و آیات و اشراقات مقدّر.) این عبارت دالّ بر آن است که طاهره دریافته بود که: . نگاه کنید به توضیحات عبدالحسین آواره دربارۀ این 540، حضرت طاهره محمّدحسینی، 24 ،275 )1923 ، (قاهره: مطبعة السّعادة 1 جلد الکواکب الدّرّیّة في مآثر البهائیّة، دعا در های ذیل: ، از جمله یادداشت 281 تا 278 "اشارهٴ ثالثه مقام نقطه است که طاهره آنرا به وجود بهاءاللّه به صريح عبارت نسبت داده و من دون تلويح بل به اشدّ التصريح حضرتش را نقطة البهاء خوانده و در محلّی آن به کلمهٴ نقتطين ياد کرده است. پس بايد دانست که مقام نقطه حضرت بابحضرت را با نزد عرفای سلف و خلف مقام مظهريّت جامعه است که آنرا عقل کلّ و عقل اوّل و کنز اند..." مخفی و کنز اوفی و نقطهٴ مشيّت و حقيقت فائضه و مرکز عالم امر گفته ابوالقاسم فیضی نیز این عبارت را از منبعی نامعلوم نقل و ترجمه کرده است در A. Q. Faizi, Explanation of the Symbol of the Greatest Name (New Delhi: Baha’i Publishing Trust, n.d.), 9-10. .21:105 قرآن 25 اللّه . همین عبارت با اندکی تغییر در نصرت 272 ،]1 [جلد مجموعۀ مقالات افنان، 26 نیز ثبت شده است. ۵۶۲ ، حضرت طاهرهمحمّدحسینی،
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2