260 ی حاضر گذشته تردید، در میان تمام اش را در وین انجام داده بود. بی سازی تحصیالت آهنگ ترین سبک را داشت. من سازان ایرانی در آن زمان، مشایخی رادیکال آهنگ سبک موسیقی او را دوست نداشتم، اما معتقد بودمکه مهم است دانشجویان از نگاه و سبک او نیز استفاده کنند و بیاموزند. من با آقای مشایخی ارتباط کاری خوبی داشتم. با این حال، او همیشه هم با همکاران و شاگردانشان این ارتباط خوشایند را نداشت. سازان بسیار توانا احمد پژمان بود که او هم در وین یکی دیگر از آهنگ در وزارت ۱۳۴۰ ی درس خوانده بود. او در بازگشت به ایران در اواسط دهه ساز استخدام شد و اپرای بسیار موفقی نوشتکه عنوان آهنگ فرهنگ و هنر به در تاالر رودکی اجرا شد. با تالش فراوان توانستم موافقت آقای پهلبد، وزیر ساز فرهنگ و هنر، را برای انتقال پژمان به دانشگاه تهران جلبکنم. او آهنگ تفاوت بود و عملکردش خوب و فعالی بود، اما در قبال کار تدریس بی معمولی بود و قلبش ــ به معنای واقعی ــ با تدریس گره نخورده بود. ی اجرای سازهای غربی، امانوئل مِلیک اصالنیان برجسته بود. در زمینه در آلمان تحصیل کرده بود، پیانیستی زبردست و ۱۳۱۰ ی او که در دهه سازی بسیار ماهر بود. آقای مِلیک اصالنیان قبل از آنکه من مسئولیت آهنگ عنوان معلم پیانو وقت به صورت پاره دپارتمان موسیقی را بر عهده بگیرم، به برای دانشجویان پیشرفته در دانشگاه مشغول کار بود. قصد من این بود وقت استخدام شود، اما او نپذیرفت. او شاگردان عنوان استاد تمام که او به ی زمانش توانست همه راحتی نمی خصوصی زیادی برای پیانو داشت و به دانی عالی بلکه تنها موسیقی را به تدریس در دانشگاه اختصاص دهد. او نه مردی فرهیخته با طیف وسیعی از عالیق بود. ما، هم در فضای آکادمیک و ی بسیار خوبی داشتیم. وقتی در سال صورت شخصی، دوستی و رابطه هم به سالگی مطلع شدم، عمیقا متأسف شدم. ۸۸ از درگذشت او در ۱۳۸۲ های بسیار ماهر که به درخواست من به بخش یکی دیگر از پیانیست
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2